Αμερικανίδα ηθοποιός, από τις πλέον διάσημες ξανθές στην ιστορία του Χόλιγουντ. Ξεκίνησε από το χώρο της πασαρέλας τη δεκαετία του ‘70, επιβλήθηκε ως σύμβολο του σεξ τη δεκαετία του ‘80 και γενικά υπήρξε μία από τις κορυφαίες σταρ την τελευταία εικοσαετία του περασμένου αιώνα. Η Κιμ Μπέισινγκερ (Kim Basinger), όπως ήθελε να προφέρεται το επώνυμό της (περισσότερο γνωστή στην Ελλάδα ως Κιμ Μπάσιντζερ), δεν ήταν το πρώτο επιτυχημένο μοντέλο που πήγε στο Χόλιγουντ με την ελπίδα για καριέρα στη μεγάλη οθόνη, αλλά ήταν ελάχιστες αυτές που κατάφεραν να επιτύχουν τη δημόσια και επαγγελματική αναγνώριση που κατέκτησε η ίδια. Υπήρξε το πρώτο κορίτσι του Τζέιμς Μποντ που κέρδισε Όσκαρ για το ρόλο της στην ταινία του Κέρτις Χάνσον «Λος Άντζελες: Εμπιστευτικό» (1998).
Οι πρώτοι μικροί ρόλοι σε τηλεοπτικές σειρες
Η Κιμίλα Αν Μπέισινγκερ γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1953 στην Αθήνα της Γεωργίας (Athens, Georgia) από καλλιτεχνική οικογένεια. Ο πατέρας της ήταν τρομπετίστας της τζαζ και η μητέρα της χορεύτρια. Από μικρή ασχολήθηκε με το χορό και με την ενθάρρυνση της μητέρας της το ξανθό κορίτσι με τα βαθιά γαλάζια μάτια άρχισε να συμμετέχει από τα 16 της σε διαγωνισμούς ομορφιάς. Σ’ ένα παναμερικανικό διαγωνισμό στη Νέα Υόρκη τράβηξε την προσοχή ενός ατζέντη και υπέγραψε συμβόλαιο με το πρακτορείο μοντέλων Ford. Για πέντε χρόνια εργάστηκε ως μοντέλο, κυρίως σε διαφημίσεις σαμπουάν, προτού μετακομίσει στην Καλιφόρνια με την ελπίδα να γίνει ηθοποιός.
Βρήκε γρήγορα δουλειά, εμφανιζόμενη σε μικρούς ρόλους σε τηλεοπτικές σειρές, όπως «Οι Άγγελοι του Τσάρλι» («Charlie’s Angels»), «The Six Million Dollar Man» και «McMillan & Wife», ενώ το 1977 συμπρωταγωνίστησε στη βραχύβια αστυνομική σειρά «Dog and Cat». Πρωταγωνίστησε στην τηλεταινία «Katie: Portrait of a Centerfold» (1978), παίζοντας εν πολλοίς τη ζωή της και υποδύθηκε μια πόρνη στην τηλεοπτική σειρά «From Here to Eternity» (1979-1980), μεταφορά στη μικρή οθόνη της ομώνυμης ταινίας του Φρεντ Ζίνεμαν (1953), γνωστής στην Ελλάδα με τον τίτλο «Όσο υπάρχουν άνθρωποι».
Η Κιμ Μπέισινγκερ έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο της στη δραματική ταινία χαμηλού προϋπολογισμού «Σκληρή Ζωή» («Hard Country», 1981) και το 1983 έκανε μία εντυπωσιακή εμφάνιση ως κορίτσι του Τζέιμς Μποντ (Σον Κόνερι) στην περιπέτεια «Τζέιμς Μποντ, Πράκτωρ 007: Ποτέ Μη Ξαναπείς Ποτέ» («Never Say Never Again»). Την ίδια χρονιά πόζαρε για το Playboy και πρωταγωνίστησε δίπλα στον Μπαρτ Ρέινολντς στην κωμωδία του Μπλέικ Έντουαρντς «Ένας Άντρας για Όλες τις Γυναίκες» («The Man Who Loved Women»).
«9 ½ Εβδομάδες»
Το 1985 ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα για το ρόλο μιας ξελογιάστρας στην ταινία εποχής του Μπάρι Λεβίνσον «Ο Καλύτερος» («The Natural», 1984) με πρωταγωνιστή τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ και την ίδια χρονιά κέρδισε την κριτική για το ρόλο της στο δράμα του Ρόμπερτ Άλτμαν «Τρελός για Έρωτα» («Fool for Love»), βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό έργο του συμπρωταγωνιστή της Σαμ Σέπαρντ.
Και όσοι δεν την γνώριζαν την έμαθαν για τα καλά, από την αμφιλεγόμενη και ερωτικά αποκαλυπτική ταινία «9 ½ Εβδομάδες» («9 ½ Weeks», 1986) με συμπρωταγωνιστή τον Μίκι Ρουρκ, που της απέφερε την πρώτη υποψηφιότητα (εκ των συνολικά επτά) για «Χρυσό Βατόμουρο», που απονέμεται για τις χειρότερες κινηματογραφικές επιδόσεις της χρονιάς.
Τα επόμενα χρόνια έπαιξε με τον Ρίτσαρντ Γκιρ στο θρίλερ «Χωρίς Οίκτο» («No Mercy», 1986), με τον Μπρους Γουίλις στην κομεντί του Μπλέικ Έντουαρντς «Ραντεβού στα Τυφλά« («Blind Date», 1987), με τον Τζεφ Μπρίτζες στην κωμωδία «Ναντίν: Αλεξίσφαιρος Έρωτας» («Nadine», 1987), και με τον Νταν Ακρόιντ στην κωμωδία «Η Σεξωγήινη» («My Step Mother Is a Alien», 1988).
Χρυσή Σφαίρα και Όσκαρ δεύτερου γυναικείου ρόλου
Το 1989 κέρδισε εκ νέου τα εύσημα από την κριτική για το ρόλο τής δημοσιογράφου Βίκι Βέιλ στον «Μπάτμαν» του Τιμ Μπάρτον. Στη συνέχεια εμφανίστηκε ως αντικείμενο του πόθου σε μια σειρά από αδιάφορες ταινίες, προτού υποδυθεί μία δημοσιογράφο στην ταινία του Ρόμπερτ Άλτμαν «Prêt-à-Porter» (1994), μία σάτιρα για τον κόσμο της μόδας. Η ερμηνεία της στο αστυνομικό δράμα του Κέρτις Χάνσον «Λος Άντζελες: Εμπιστευτικό» («LA Confidential», 1997), βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζέιμς Ελρόι, βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα και με Όσκαρ δεύτερου γυναικείου ρόλου.
Το διαζύγιο με τον Άλεκ Μπάλντουϊν
Στις αρχές του νέου αιώνα η Κιμ Μπέισιγκερ απασχολούσε την επικαιρότητα όχι με το έργο της, αλλά με το θυελλώδες διαζύγιό της με τον δεύτερο σύζυγό της, τον ηθοποιό Άλεκ Μπάλντουϊν, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη, το μοντέλο και ηθοποιό Άιρλαντ Μπάλντουιν.
Οι μετέπειτα ρόλοι της περιλάμβαναν την προβληματική μητέρα του λευκού ράπερ Έμινεμ στην ταινία του Κέρτις Χάνσον «8 Mile» (2002), το θύμα απαγωγής στο θρίλερ «Τελευταία Κλήση» («Cellular», 2004) και το αντικείμενο του πόθου ενός παλαίμαχου μποξέρ στην ταινία «Επιστροφή στο ρινγκ» («Grudge Match», 2013). Μετά το ρόλο της στην κωμική περιπέτεια «The Nice Guys» (2016), έπαιξε στις ταινίες «Πενήντα πιο σκοτεινές αποχρώσεις του γκρι» («Fifty Shades Darker», 2017) και «Πενήντα αποχρώσεις του γκρι: Απελευθέρωση («Fifty Shades Freed», 2018), οι οποίες βασίζονται στη σειρά ερωτικών μυθιστορημάτων της Ε.Λ. Τζέιμς.
Πηγή: www.sansimera.gr