Γεώργιος Πέτσος

Έλληνας πολιτικός, που ανέλαβε υπουργικές θέσεις στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του ‘80.

Ο Γεώργιος Πέτσος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 7 Μαρτίου 1947 και ήταν γιος του βουλευτή της Ένωσης Κέντρου, Ευάγγελου Πέτσου, με καταγωγή από την Έδεσσα. Ο παππούς του ήταν μακεδονομάχος και διετέλεσε πρώτος δήμαρχος Έδεσσας. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα το 1977, οπότε εξελέγη με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ βουλευτής Πέλλας. Επανεξελέγη βουλευτής Πέλλας στις εκλογικές αναμετρήσεις του 1981 και του 1985.

Από τον Οκτώβριο του 1981 έως τον Ιούνιο του 1982 διετέλεσε υφυπουργός Εθνικής Άμυνας. Στις 19 Ιουλίου 1982 διαγράφτηκε από το ΠΑΣΟΚ, επειδή τα έβαλε με τον πανίσχυρο κομματικό μηχανισμό του κινήματος και επανεντάχθηκε τρία χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 1985, λόγω και της κουμπαριάς του με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Τον Φεβρουάριο του 1987 ορκίστηκε υφυπουργός Βιομηχανίας Ενέργειας και Τεχνολογίας, τον Οκτώβριο του ιδίου έτους υπουργός αναπληρωτής Οικονομικών, τον Ιούνιο του 1988 υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, τον Νοέμβριο του ιδίου έτους υπουργός Δημόσιας Τάξης, αξίωμα το οποίο διατήρησε μέχρι τον Μάρτιο του 1989.

Στις 8 Μαΐου 1989 έγινε στόχος δολοφονικής επίθεσης από την τρομοκρατική οργάνωση «17η Νοέμβρη», κατά την οποία τραυματίστηκε ελαφρά. Σύμφωνα με την προκήρυξη της οργάνωσης, επιλέχτηκε γιατί θεωρήθηκε ο δεύτερος κατά σειρά ένοχος για το σκάνδαλο Κοσκωτά, μετά τον Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα.

Στις 12 Ιουνίου 1989 αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ, καθώς είχε αποκλειστεί νωρίτερα από τα ψηφοδέλτια του κόμματος, ενόψει των εκλογών της 18ης Ιουνίου. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1989 παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Κατηγορήθηκε για παράβαση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και για τα αδικήματα της παθητικής δωροδοκίας σε βαθμό κακουργήματος και της ηθικής αυτουργίας σε απιστία κατ’ εξακολούθηση σε βαθμό κακουργήματος για τις καταθέσεις των ΕΛΤΑ στην Τράπεζα Κρήτης του Γιώργου Κοσκωτά.

Στις 30 Οκτωβρίου 1990 διατάχθηκε η προσωρινή κράτησή του. Παρέμεινε στη φυλακή περίπου ένα μήνα και στις 25 Νοεμβρίου αποφυλακίστηκε κατόπιν συμφωνίας του ανακριτή και των τριών κατηγόρων βουλευτών, επειδή κρίθηκε ότι δεν είναι ύποπτος φυγής. Στις 16 Ιανουαρίου 1992, το Ειδικό Δικαστήριο τον έκρινε ένοχο, με ψήφους 7 – 6, για το αδίκημα της παράβασης του νόμου περί ευθύνης υπουργών (για την επέκταση των εκδοτικών εγκαταστάσεων του Κοσκωτά στην Παλλήνη) και τον καταδίκασε σε φυλάκιση 10 μηνών με τριετή αναστολή και στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για 2 χρόνια. Επίσης, το Δικαστήριο τον έκρινε αθώο για τα άλλα δύο αδικήματα, για τα οποία είχε κατηγορηθεί, δηλαδή της ηθικής αυτουργίας σε απιστία για τις καταθέσεις των ΕΛΤΑ στην Τράπεζα Κρήτης.

Τον Οκτώβριο του 1998 συμμετείχε στις νομαρχιακές εκλογές ως ανεξάρτητος και εξελέγη νομάρχης Πέλλας στο δεύτερο γύρο με ποσοστό 52,5%. Το Φεβρουάριο του 1999 εξελέγη γενικός γραμματέας της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας (ΕΝΑΕ), θέση από την οποία παραιτήθηκε τον Ιούλιο του ιδίου έτους, διαμαρτυρόμενος για τον παθητικό τρόπο που το συνδικαλιστικό όργανο των Νομαρχών της χώρας αντιμετώπιζε την κυβερνητική πολιτική στον τομέα των αρμοδιοτήτων της Νομαρχιακής αυτοδιοίκησης. Το Φεβρουάριο του 2000 παραιτήθηκε και από Νομάρχης, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την εγκατάλειψη της Πέλλας από την πολιτεία σε θέματα χρηματοδοτήσεων βασικών υποδομών για την ανάπτυξη της περιοχής.

Τον Ιανουάριο του 2004 προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, με την οποία ήταν υποψήφιος βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης το 2004 και υποψήφιος βουλευτής Πέλλας το 2007.

Ο Γεώργιος Πέτσος πέθανε στην Αθήνα στις 10 Δεκεμβρίου 2014. Ήταν νυμφευμένος με την επιχειρηματία Ντενίζ Γκιουστόζι, με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Ευάγγελο Πέτσο.