Η Μάρθα Αράπη ήταν ελληνίδα υψίφωνος, με αβίαστη και εκφραστική φωνή. Υπήρξε μία από τις πιο δημοφιλείς και αγαπητές πρωταγωνίστριες της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με μεγάλη προσφορά στο λυρικό τραγούδι.
Η Μάρθα Αράπη γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε κλασικό τραγούδι στο Ωδείο Πειραϊκού Συνδέσμου με τον τενόρο Γιώργο Ζερβάνο, τον μετέπειτα σύζυγό της. Συμμετείχε σε συναυλίες και πραγματοποίησε πολλά ρεσιτάλ σε Ελλάδα και εξωτερικό, ερμηνεύοντας όπερες, ορατόρια και κύκλους τραγουδιών ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου (ιταλικό, γερμανικό, γαλλικό ρεπερτόριο, έργα μπαρόκ, κλασικά, ρομαντικά και σύγχρονα).
Συνέπραξε με σχεδόν όλα τα ελληνικά σύνολα, καθώς επίσης με σημαντικές ξένες ορχήστρες (Φιλαρμονική Δρέσδης, Συμφωνική Βουδαπέστης, Ορχήστρα Όπερας Σόφιας, Συμφωνική Πράγας). Συνεργάστηκε επανειλημμένα με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών κι εμφανίστηκε στο Ηρώδειο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, ενώ ηχογράφησε ρεσιτάλ για το Γ’ Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.
Συνεργάστηκε με την Εθνική Λυρική Σκηνή για περισσότερα από 20 χρόνια, από το 1988 έως το 2009, σε περισσότερα από 20 λυρικά έργα, σε περίπου 40 παραγωγές. Ερμήνευσε, μεταξύ άλλων, έργα των Στράους («Η Νυχτερίδα»), Μπελίνι («Νόρμα»), Βέρντι («Ντον Πασκουάλε», «Ριγολέτος», «Τραβιάτα», «Φάλσταφ», «Σιμόν Μποκανέγκρα», «Ο Κουρσάρος», «Τροβατόρε»), Μότσαρτ («Ο Μαγικός Αυλός», «Ντον Τζοβάνι»), Ροσίνι («Ο Κουρέας της Σεβίλλης»), Πουτσίνι («Μποέμ», «Μαντάμα Μπετερφλάι»), Μπιζέ («Κάρμεν»), Όφενμπαχ («Τα παραμύθια του Χόφμαν») και Λεονκαβάλο («Οι Παλιάτσοι»).
Συμμετείχε επίσης στις πρώτες παρουσιάσεις έργων του Περικλή Κούκου, καθώς και στις όπερες «Θαΐς» του Μασνέ και «Μαραθών-Σαλαμίς» του Παύλου Καρρέρ.
Με ιδιαίτερο προσωπικό ενδιαφέρον για τους έλληνες συνθέτες, ερμήνευσε και ηχογράφησε πολυάριθμα έργα των Καρρέρ, Μάντζαρου, Καλομοίρη, Λαυράγκα, Μαραγκόπουλου, Μικρούτσικου και Θεοδωράκη.
Η Μάρθα Αράπη πέθανε στις 24 Δεκεμβρίου 2021.
Πηγή: www.sansimera.gr