Kellogg’s Diner (Από την ιστοσελίδαhttps://www.kelloggsdinernyc.com/)
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Οι 24ωρης λειτουργίας ντάινερ αποτέλεσαν ένα σημείο αναφοράς για τη Νέα Υόρκη, ενισχύοντας τη φήμη της αμερικανικής μεγαλούπολης ως την «πόλη που δεν κοιμάται ποτέ». Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με τους «New York Times», τα δεδομένα ως επί το πλείστον έχουν αλλάξει και η εικόνα αυτή φαίνεται να ανατρέπεται: Τα 24ωρα εστιατόρια έχουν μειωθεί αισθητά, είτε επειδή ανέστειλαν τη λειτουργία τους, είτε διότι αναπροσάρμοσαν το ωράριό τους στα δεδομένα της νέας εποχής.
«Σύμφωνα με δεδομένα του Yelp, η πόλη έχασε το 13% των περισσότερων από 500 ολονύχτιων εστιατορίων της από τον Φεβρουάριο του 2020 έως τον Ιανουάριο του 2024, συμπεριλαμβανομένων αγαπημένων όπως το ‘Neptune Diner’ στην Αστόρια και το ‘Arch Diner’ κοντά στο Canarsie Pier στο Μπρούκλιν», αναφέρει, μεταξύ άλλων, το δημοσίευμα.
Στο επίκεντρο του αφιερώματος των «New York Times» βρίσκεται μια ντάινερ η οποία ανήκε για αρκετά χρόνια σε ομογενείς, αλλά πωλήθηκε λόγω οικονομικών δυσκολιών, σχεδόν ταυτόχρονα με την άρση των περιορισμών της πανδημίας. Ο λόγος για το «Kellogg’s Diner» στο Ουίλιαμσμπεργκ, το οποίο, μετά την επαναλειτουργία του, στα τέλη του 2024, έχει επαναπροσδιορίσει τους όρους ενός 24ωρου εστιατορίου. Αλλωστε, ο νέος ιδιοκτήτης, Λούις Σκίμπαρ (Louis Skibar) θεωρείται ένας αναγνωρισμένος επιχειρηματίας της εστίασης, που «αναβίωσε» επιχειρήσεις όπως το Coppelia και το Old John’s Luncheonette στο Μανχάταν, ενώ η επιλογή του να προσλάβει την σεφ Τζάκι Καρνέσι (Jackie Carnessi) έχει φέρει μια φρέσκια και μοντέρνα νότα στο μενού.
Παρά το γεγονός ότι δεν ιδρύθηκε από ομογενείς, το «Kellogg’s Diner» βρισκόταν επί σχεδόν μια πεντηκονταετία υπό την ιδιοκτησία Ελληνοαμερικανών. Οι πρώτοι ήταν τα αδέρφια Αντώνης, Φραν και Φώτης Φιωτοδημητράκης, που εξαγόρασαν το Kellogg’s πίσω στο 1973, σε μια περίοδο κατά την οποία το εστιατόριο είχε μείνει κλειστό για μήνες λόγω υγειονομικών παραβάσεων από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη. Παράλληλα, όμως, είχαν να αντιμετωπίσουν και μια γειτονιά η οποία χαρακτηριζόταν επικίνδυνη και με αυξημένη εγκληματικότητα. Στην πορεία όμως, κατάφεραν να το καθιερώσουν στη συνείδηση του κοινού, προχωρώντας κατά καιρούς σε ανανεώσεις και ανακαινίσεις του χώρου, ενώ επέκτειναν και την κτιριακή του υποδομή.
Το 2013, το εστιατόριο πέρασε στην ιδιοκτησία του Χρήστου και της Ειρήνης Σιδεράκη, με τον πρώτο να προχωρά σε ένα νέο επιχειρηματικό βήμα, αφού τα προηγούμενα χρόνια συμμετείχε σε εστιατόρια ως συνέταιρος αλλά όχι ως κύριος ιδιοκτήτης. Η αναπάντεχη εκδημία του, το 2018, εκτός από το συναισθηματικό κόστος που είχε στην Ειρήνη Σιδεράκη και την οικογένειά της, επί της ουσίας την εξώθησε να αναλάβει αυτή τη διαχείριση του χώρου, σε συνθήκες ιδιαίτερα δύσκολες.
Παρότι η Ειρήνη Σιδεράκη έδειχνε να διαχειρίζεται σωστά την «Kellogg’s Diner», εντούτοις οι περιορισμοί της πανδημίας «χτύπησαν» οικονομικά την επιχείρηση σε σημείο που αποδείχθηκε μη αναστρέψιμο. Η ίδια προσπάθησε να την κρατήσει ανοικτή, όμως, λόγω των σοβαρών προβλημάτων που ανέκυψαν, προχώρησε σε υπαγωγή στον πτωχευτικό κώδικα και το εστιατόριο βγήκε εκ νέου «στο σφυρί», μέχρι να περάσει στη νέα ιδιοκτησία.
Οπως αναφέρουν οι «New York Times», το «Kellogg’s Diner» έχει καταφέρει, μέσα σε λίγους μήνες από την ανακαίνιση και επαναλειτουργία του, να λειτουργήσει σε νέα πρότυπα.
Πηγή: www.ekirikas.com