«Δυστυχώς δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος για τη βελτἰωση της κατάστασης, αλλά ελπίζω να διαψευστώ», «η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή υπάρχει αλλά είναι απατηλή», «δεν νομίζω πως κάτι θα αλλάξει τα επόμενα χρόνια»: αυτές οι επιφυλακτικές διατυπώσεις χαρακτηρίζουν την στάση των Παλαιστινίων που ζουν στην Ελλάδα, οι οποίοι μίλησαν στο CNN Greece μετά την εκεχειρία που υπογράφηκε μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ και οδήγησε στην εκκίνηση της ανταλλαγής ομήρων, την κατάπαυση του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας και την επιστροφή των κατοίκων στη Βόρεια Γάζα.
Την ώρα που η ανταλλαγή κρατουμένων είναι σε εξέλιξη, με τον φόβο της αναζωπύρωσης πάντοτε ανοικτό εξαιτίας και του ζωντανού πολεμικού μετώπου στον Λίβανο, οι Παλαιστίνιοι που ζουν στην Ελλάδα εκφράζουν την δυσπιστία τους για την κατάσταση εξαιτίας τόσο της ισραηλινής εκδοχής αλλά της παρουσίας της Χαμάς στην Γάζα.
Προβληματισμός και απαισιοδοξία
«Δεν είμαι αισιόδοξος ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί τώρα, ειδικά επειδή η Χαμάς προσπαθεί από την αρχή της εκεχειρίας να επιβεβαιώσει την εξουσία της στη Γάζα, αναπτύσσοντας όλα τα ένοπλα στοιχεία της και πραγματοποιώντας εξωδικαστικές δολοφονίες αντιπάλων στη Γάζα» λέει στο CNN Greece ο 35χρονος Hussam Khadra, Παλαιστίνιος δημοσιογράφος που έφυγε το 2013 από την πολύπαθη περιοχή και βρίσκεται στην Ελλάδα από το 2018, από όταν αποφάσισε να αφήσει το Κάιρο για να βρεθεί σε ευρωπαϊκό έδαφος.
«Μιλάω με συγγενείς μου που βρίσκονται στη Γάζα» λέει από πλευράς του ο Mohammed El Batta, μέλος της παλαιστινιακής κοινότητας της Ελλάδας που εγκατέλειψε τη Λωρίδα της Γάζας στα 16 του, και συμπληρώνει:
«Υπάρχει μια ελπίδα ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα, μιλάω με δικούς μου στη Γάζα. Αλλά είναι ένα όνειρο απατηλό, γιατί ο πλανήτης έχει συνηθίσει να γυρνάει την πλάτη στον πόνο και τη μιζέρια της προσφυγιάς που βιώνουν οι Παλαιστίνιοι εδώ και δεκαετίες και το Ισραήλ δεν θα πρόκειται να αλλάξει πολιτική».
«Μακροπρόθεσμα δεν έχω βρει κανένα γεγονός που να μου δίνει ελπίδα για το πως θα μπορούσε να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο. Όλες οι εκδοχές που προβλέπω είναι χειρότερες» μάς λέει με τη σειρά του και ο 32χρονος Χρήστος Κινάνι, ψυχοθεραπευτής που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα αλλά διατηρεί επαφές με τους Παλαιστίνιους συγγενείς του και βρέθηκε πρόσφατα σε παλαιστινιακό έδαφος.
Καθόλου αισιόδοξος για τη βελτἰωση της κατάστασης δεν είναι ο Χρίστος Κινάνι
Ανάμεικτα συναισθήματα για το όνειρο της επιστροφής
Πέρα από τον εύλογο προβληματισμό που προκαλεί η κατάσταση μετά την εκεχειρία, συγκεχυμένα είναι και τα συναισθήματα που αφορούν το ενδεχόμενο της επιστροφής.
«Αν ανοίξουν τα σύνορα τα συνορα και υπάρξει μια τελικη συμφωνια θα επιστρέψω οπωσδήποτε, ώστε να δω τι έγινε με τους συγγενείς μου αλλά και την ιστορική βιβλιοθήκη των 400 ετών που έχτισε η οικογενειά μου, να δω τι έχει απομείνει από τους βομβαρδισμούς» δηλώνει ο Mohammed El Batta.
Οι Παλαιστίνιοι έζησαν την προσφυγιά και ξέρουν πως αν φύγεις δεν γυρίζεις δηλώνει ο Mohammed El Batta
Δεν προσπερνά ωστόσο τις δυσκολίες που θα προκύψουν:
«Θέλω να γυρίσω, να δω πόσοι απομείναμε, η οικογενειά μου έχασε 52 ανθρώπους στους πρόσφατους βομβαρδισμούς. Ένας λόγος που αποφάσισα να χτίσω σπίτι στη Γάζα είναι ακριβώς γιατί θέλω να υπάρχει η προοπτική της επιστροφής. Αλλά αναρωτιέμαι πια, τι θα έχει μείνει εκεί πίσω για μένα από αυτό και τους ανθρώπους που θα το γέμιζαν».
«Είναι στενάχωρο για μένα γιατί έχω πολλούς συγγενείς εκεί αλλά δεν θα επέστρεφα. Με διακατέχει ένας φόβος στην ιδεά ότι θα με δική μου πρωτοβουλία θα ζήσω σε έναν τόπο που είναι συνδεδεμένος με τόση καταστροφή, πόλεμο και θάνατο» εξηγεί από πλευράς του ο Χρήστος Κινάνι.
Για κατάσταση απελπισίας στη Γάζα κάνει λόγο o Hussam Khadra
Στα αδιέξοδα της πολιτικής κατάστασης όπως αυτή έχει διαμορφωθεί σήμερα στέκεται ο Hussam Khadra.
«H άποψή μου είναι ότι το σπίτι είναι το μέρος όπου μπορείς να νιώσεις ασφάλεια. Τι ωφελεί το σπίτι αν σκοτώνονται πολίτες και αλλοιώνονται οι φιλοδοξίες και τα όνειρά τους όλα αυτά τα χρόνια; Δεν νομίζω ότι κάτι θα αλλάξει τα επόμενα χρόνια, επειδή η παλαιστινιο-ισραηλινή σύγκρουση έχει ξεφύγει από τον έλεγχο και δεν υπάρχει μια λογική παλαιστινιακή παράταξη ικανή να αναλάβει την εξουσία και να επιδιώξει να οικοδομήσει ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας».
Ανάπαυλα αλλά για πόσο;
Όσο για το τι εικόνα έχουν από την εν εξελίξει κατάσταση;
Κοινή διαπίστωση και των τριών τους είναι ότι η όποια καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης στη Γάζα, αλλά και τη Δυτική Όχθη και το υπόλοιπο Ισραήλ θα είναι προσωρινή και έκθετη στη διεθνή γεωπολιτική συγκυρία.
«Είναι σαφώς πολύ ευχάριστο νέο η εκεχειρία, αν και ήρθε τόσο αργά και μετά από 15 μήνες καταστροφής, θανάτου και φρίκης, γεγονός που δεν μπορώ να το βιώσω χωρἰς στεναχώρια και πικρία» μαρτυρά ο Χρήστος Κινάνι και εκτιμά ότι οι Παλαιστίνιοι του Ισραήλ είναι εξίσου χαρούμενοι αλλά λιγότερο εκδηλωτικοί για ευνόητους λόγους.
Στην βαρβαρότητα της ισραηλινής κατοχής εστιάζει ο Mohammed El Batta.
«Οι Παλαιστίνιοι έζησαν την προσφυγιά και ξέρουν ότι αν φυγεις δεν γυρίζεις, η μιζέρια του να είσαι πρόσφυγας δεν συγκρίνεται. Το θεμα είναι η αδικία, στην Γάζα δεν υπάρχει κανονική ζωή. Αλλά και στο υπόλοιπο Ισραήλ οι Παλαιστίνιοι είναι πολίτες β’ κατηγορίας. Έχουμε το προηγούμενο των ειρηνικών πορειών επιστροφής στη Γάζα, το 2020, όταν άνθρωποι που έφυγαν από τις πατρογονικές εστίες τους ως πρόσφυγες ζήτησαν την επιστροφή τους για να εισπράξουν τα ισραηλινά πυρά».
Όσο για τον ενδοπαλαστινιακό παράγοντα ο Hussam Khadra αναφέρει: «Ναι, οι εκτοπισμένοι γύρισαν και αυτό είναι θετικό αλλά μην ξεχνάμε πως όλα τα σπίτια στη Γάζα είναι κατεστραμμένα. Όσο για την επιστροφή δεν είναι τόσο θετική όσο υποστηρίζει η Χαμάς όταν πληρώνουν την επιπολαιότητα των παλαιστινιακών οργανώσεων».
Πηγή: www.cnn.gr