Εορτή και χειροτονία στη Θεολογική Σχολή Χάλκης στην Κωνσταντινούπολη | ekirikas.com

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ. Σε πανηγυρική ατμόσφαιρα το Οικουμενικό Πατριαρχείο τίμησε, την Πέμπτη, 6 Φεβρουαρίου 2025, τη μνήμη του Ιερού Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως και ανιδρυτού της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Χάλκης, όπου στεγάζεται και η ιστορική Θεολογική Σχολή.

Το πρωί, τελέστηκε Θεία Λειτουργία στο Καθολικό της Μονής, προεξάρχοντος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου. Συλλειτούργησαν οι Μητροπολίτες Γέρων Δέρκων κ. Απόστολος και Σαράντα Εκκλησιών κ. Ανδρέας.

Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης χειροτόνησε στο βαθμό του διακόνου τον υποδιάκονο Φώτιο Πουλόπουλο, Θεολόγο και Αρχιτέκτονα, ο οποίος θα υπηρετεί στην Πατριαρχική Αυλή.

Εκκλησιάστηκαν οι Αρχιερείς Σεβ. Γέρων Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ, Γέρων Πριγκηποννήσων κ. Δημήτριος, Ανθηδώνος κ. Νεκτάριος, Επίτροπος του Παναγίου Τάφου στην Πόλη, Κρήνης κ. Κύριλλος, Πατριαρχικός Εξαρχος Μελίτης, Σηλυβρίας κ. Μάξιμος, Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλος, και Σελευκείας κ. Θεόδωρος, οι Θεοφιλ. Επίσκοποι Αραβισσού κ. Κασσιανός και Δαφνουσίας κ. Σμάραγδος, κληρικοί και μοναχοί, Άρχοντες Οφφικιάλιοι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η Γενική Γραμματέας Αποδήμου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας Ευγεν. κ. Μάιρα Μυρογιάννη, και πιστοί από τα Πριγκηπόννησα, την Πόλη και το εξωτερικό.

Ο Πατριάρχης στην ομιλία που πραγματοποίησε, αμέσως μετά, στην Αίθουσα Τελετών της Σχολής, αναφέρθηκε στον Ιερό Φώτιο, που τον 9ο αιώνα ίδρυσε τη Μονή, αλλά και στον μετέπειτα διάδοχό του αοίδιμο Οικουμενικό Πατριάρχη Γερμανό, που δημιούργησε το 1844, στον ίδιο χώρο, τη Θεολογική Σχολή. «Η Τροφός Σχολή απετέλει το θεολογικόν ‘επιτελικόν διεργαστήριον’ της Μεγάλης Εκκλησίας», τόνισε ο Παναγιώτατος και σε άλλο σημείο επεσήμανε ότι η Σχολή έδινε στους ιεροσπουδαστές της τα απαραίτητα εφόδια για τη διακονία της Εκκλησίας και μεταλαμπάδευε σε αυτούς το πνεύμα και το ήθος του Φαναρίου.

«Μόνιμον σημείον αναφοράς διά τους διδάσκοντας και διδασκομένους εις την Σχολήν ήτο ο Ιερός Φώτιος, ο γενναιότατος πρόμαχος του Οικουμενικού Θρόνου, ο ανυποχώρητος υπερασπιστής της Ορθοδοξίας και της κανονικής παραδόσεως, ο ισαπόστολος και μεγαλόπνοος ιεραπόστολος, ο Πρωτοασηκρήτης της Αυτοκρατορικής Αυλής και ικανώτατος διπλωμάτης, ο πολυίστωρ μύστης της αρχαίας ελληνικής πνευματικής παρακαταθήκης και των ελληνικών γραμμάτων, ο υψιπέτης θεολόγος και μέγας εκκλησιαστικός ανήρ, ο γνήσιος φορεύς και εκφραστής της συνοδικής ταυτότητος της Εκκλησίας και εργάτης των θείων ενταλμάτων, ‘ο της ορθοδοξούσης Οικουμένης αείζωος Πατριάρχης’. Κορωνίς των πολλών αγώνων του και αναγνώρισις της προσφοράς και της καλής μαρτυρίας του είναι η Μεγάλη εν Κωνσταντινουπόλει Σύνοδος του 879/80, πρότυπον συνοδικής εργασίας και εκκλησιολογικής πληρότητος, η οποία ανεγνώρισεν ως κανονικήν την πρώτην εκλογήν αυτού εις Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως και έχει εγχαραχθή εις την συνείδησιν της Εκκλησίας ως ‘Η’ Οικουμενική’».

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, στη συνέχεια, απηύθυνε πατρικούς λόγους οικοδομής και νουθεσιών προς τον νέο διάκονο.