Ένα από τα παλαιότερα έθιμα της Αποκριάς, στην περιοχή των Λεχαινών Ηλείας, που χορεύεται ασταμάτητα από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 την Κυριακή της Τυρινής.
Οι ρίζες του φθάνουν στην αρχαιότητα, ως κατάλοιπο των Διονυσίων, αλλά αναβίωσε στα χρόνια της ελληνικής επανάστασης, όπου οι αγωνιστές τον χρησιμοποιούσαν για να ανταλλάσσουν μεταξύ τους μηνύματα. Χορευόταν από μία ομάδα κατοίκων του χωριού, που αποτελούσαν τη Γκοτσαριά. Τις ημέρες εκείνες οι γειτονιές των χωριών και η αγορά «γέμιζαν» από τις καραμούζες και το ρυθμικό χτύπο της ταβουλόβεργας. Οι μικροί ακολουθούσαν για να μαθαίνουν και οι μεγάλοι για να απολαύσουν το χορό.
Ο Γενιτσαρίστικος χορός χορεύεται από μία ομάδα χορευτών, την τσετιά ή γκοτσαριά, που αποτελείται από εννέα φουστανελοφόρους χορευτές, τους Γκότσηδες, χωρισμένους ανά τριάδες. Στο κέντρο χορεύει ο γενίτσαρης, που κρατάει ένα διπλό τσεκούρι σκεπασμένο με ένα μεταξωτό μαντήλι και δίνει στους υπόλοιπους τα παραγγέλματα του χορού. Οι Γκότσηδες κρατούν ανάποδα στα χέρια τους μασάκια, δηλαδή τις λίμες με τις οποίες οι κρεοπώλες λιμάρουν τα μαχαίρια τους. Την «τσετιά» συμπληρώνουν δύο μπούλες, άνδρες ντυμένοι γυναίκες και ο γέρος με τη γριά.
Πηγή: www.sansimera.gr