Το παιχνίδι «χοντραίνει» καθώς κάθε χώρα επιχειρεί να βάλει τους δικούς της όρους και απομένουν ακόμα τρεις τουλάχιστον παράγοντες, για να αποσαφηνιστεί πού θα «κάτσει η μπίλια» τελικά.
Ο διακηρυγμένος στόχος της ΕΕ είναι όλες χώρες να αυξήσουν τις ετήσιες αμυντικές δαπάνες τους κατά περίπου 1,5% του ΑΕΠ. Για να συμβεί αυτό, θα χαλαρώσουν προσωρινά (για τέσσερα χρόνια) οι δημοσιονομικοί κανόνες και όλες οι χώρες θα ενεργοποιήσουν την εθνική ρήτρα διαφυγής από τα υπερβολικά ελλείμματα.
Από τις ως τώρα συνομιλίες, έχουν προκύψει πρόοδος στα εξής σημεία:
• Όλες οι χώρες θα ενεργοποιήσουν την εθνική ρήτρα διαφυγής, συντονισμένα και ταυτόχρονα, για να μην «τρομάξουν» οι αγορές από την υπέρβαση δαπανών και δανεισμού. Και αυτό διότι 1 στις 3 χώρες είναι ήδη «με το ένα πόδι» σε διαδικασίες επιτήρησης λόγω υπερβολικού ελλείμματος, ενώ άλλες όπως οι Ελλάδα έχουν υπερβολικά υψηλό χρέος και θα επιβαρυνθούν με νέες δαπάνες για την Άμυνα.
• Η αύξηση από τις (επιπλέον) αμυντικές δαπάνες θα έχει σαν κοινό σημείο αφετηρίας, το 2021. Δεν θα συγκριθεί δηλαδή πόσο αυξήθηκαν από πέρυσι, αλλά πόσο επιβαρύνθηκαν από τότε που έγινε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Κάπου εκεί αρχίζουν τα προβλήματα. Μπορεί όντως το 2022 η Ευρώπη να ανακάλυψε ότι έχει πρόβλημα στα σύνορά της με τη Ρωσία, αλλά η Ελλάδα ήδη φώναζε ότι δαπανούσε πολλά περισσότερα από τους υπόλοιπους για την φύλαξη των συνόρων της με την Τουρκία.
Για τον λόγο αυτόν ζητά επίμονα, να υπάρχει κοινή βάση και αφετηρία μέτρησης του ποσοστού αύξησης δαπανών που θα επιτρέπουν μα γίνουν (προσωρινά για μια τετραετία) οι υπό διαμόρφωση νέοι κανόνες που θα συμφωνηθούν.
Διαβάστε περισσότερα στο newmoney.gr
Κωστής Πλάντζος
Πηγή: www.protothema.gr