Η χρονιά που αφήσαµε πίσω µας ανέδειξε µε εµφατικό τρόπο τις µεγάλες προκλήσεις που αντιµετωπίζει σήµερα ο αγροτικός κόσµος, ενώ προέβαλε και αυτή, όπως και οι προηγούµενες, τα σηµαντικότερα ζητούµενα, τα οποία θα κληθεί να διαχειριστεί ο πρωτογενής τοµέας στο άµεσο µέλλον.
Από όλα αυτά τα µείζονα και σηµαντικά, ξεχωρίζουν οι επιπτώσεις της κλιµατικής αλλαγής και ιδιαίτερα η βιωσιµότητα του υδροφόρου ορίζοντα, για τον οποίο το 2024 µας επεφύλαξε την πιο ισχυρή προειδοποίηση κινδύνου για τη µετάβαση σε ένα δυσοίωνο –όχι και τόσο µακρινό– µέλλον.
Χρειάζεται άµεσα, οργανωµένα και συντεταγµένα, µε ευθύνη της πολιτείας και µε την καθοδήγηση και τη συνεργασία της επιστηµονικής κοινότητας και των φορέων εκπροσώπησης των επαγγελµατιών της υπαίθρου, να δροµολογηθούν όλες οι αναγκαίες παρεµβάσεις για να αποτραπεί η τωρινή πορεία, η οποία οδηγεί σε εφιαλτικά σενάρια ερηµοποίησης.
Η ελληνική γεωργία έχει τις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις. Χρειάζεται, όµως, και η πολιτική βούληση
Το 2025 είναι επιβεβληµένη η φροντίδα για εξυγίανση των διοικητικών µηχανισµών στήριξης των αγροτών και ιδιαίτερα του ΟΠΕΚΕΠΕ, ο οποίος βρίσκεται σε µια µόνιµη δυσλειτουργική περιπέτεια τα τελευταία χρόνια, επιµερίζοντας το κόστος αυτής της ανεπάρκειας σε εκατοντάδες χιλιάδες αγροτικά εισοδήµατα.
Επίσης, είναι απαραίτητη η αντιµετώπιση του ενεργειακού κόστους, η υποστήριξη της ψηφιακής µετάβασης, η επιµέλεια της επιστηµονικής συµβολής, κατάρτισης και συνεχούς ενηµέρωσης για την ενίσχυση της ανταγωνιστικής γεωργίας.
Να έχουµε παραγωγή προϊόντων προστιθέµενης αξίας, παραµονή του παραγωγικού κόσµου στην ύπαιθρο και ανάδειξη του πρωτογενούς τοµέα ως ελκυστικού κλάδου της οικονοµίας, µε σταθερές και ποιοτικές θέσεις εργασίας και αυτοαπασχόλησης. Η ελληνική γεωργία έχει τις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις. Χρειάζεται, όµως, και η πολιτική βούληση.
*Αναδημοσίευση από το φύλλο 479 της εφημερίδας «ΥΧ».
Πηγή: www.ypaithros.gr