Απεβίωσε ο δραστήριος ομογενής Γεώργιος Κωνσταντίνου | ekirikas.com

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Θλίψη στην ελληνοαμερικανική ομογένεια προκάλεσε η είδηση της εκδημίας του ιστορικού στελέχους της Παλλημνιακής Αδελφότητας «Ηφαιστος», Γεωργίου Κωνσταντίνου, ο οποίος έφυγε από την ζωή το περασμένο Σάββατο 1η Μαρτίου, σε ηλικία 88 ετών.

Γεννημένος στον Πειραιά αλλά με καταγωγή από τη Λήμνο, όπου πέρασε ένα σημαντικό μέρος των παιδικών του χρόνων, διέβη τον Ατλαντικό με τους γονείς και τα αδέλφια του σε ηλικία 20 ετών. Έχοντας βιώσει την ανεργία και τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες στις λαϊκές συνοικίες του Πειραιά, ο 20χρονος τότε Γιώργος έκανε ό,τι προέτασσε το τίμημα του «αμερικανικού ονείρου»: Μπήκε «βαθιά» σε σκληρά ωράρια εργασίας, συνεισέφερε στην οικογένειά του και παράλληλα «επένδυσε» στις σπουδές του. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, μετακόμισε στη Νέα Ιερσεή, όπου εργάστηκε ως μηχανικός για το υπουργείο Αμυνας στη στρατιωτική βάση Fort Monmouth (CECOM, DISA), απ’ όπου συνταξιοδοτήθηκε το 2008 μετά από 46 χρόνια υπηρεσίας. Η εργασία του τον οδήγησε σε ταξίδια σε όλη τη χώρα και την Ευρώπη, και εκτιμούσε ιδιαίτερα τις φιλίες που ανέπτυξε κατά τη διάρκεια της καριέρας του.

«Οταν αποφοίτησα ως Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, η ζήτηση για τη δουλειά μου ήταν περισσότερο μακριά από τη Νέα Υόρκη, ιδίως στην Καλιφόρνια, που άνοιγαν θέσεις για μηχανικούς κ.τ.λ. Τα έβαλα κάτω και έκανα πίσω, γιατί θα ήταν μια νέα μετανάστευση για εμένα. Οταν όμως πλησιάζαμε προς το τέλος, έρχονταν εκπρόσωποι εταιρειών που αναζητούσαν υπαλληλικό προσωπικό. Μου παρουσιάστηκε μια επαγγελματική ευκαιρία για συνεργασία με το Ναυτικό στο Μπρούκλιν, την οποία δεν πήρα τελικά και αποδείχθηκα σωστός, αφού η θέση έπαψε να υφίσταται μετά από τέσσερα χρόνια! Αργότερα, έμαθα ότι αναζητά υπαλλήλους ένα γραφείο από την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, που συνεργαζόταν με όλα τα Σώματα του Στρατού και συγκεκριμένα για την ανάπτυξη των δικτύων επικοινωνίας μεταξύ τους. Εκανα αίτηση και με προσέλαβαν τελικά στη γειτονιά που διαμένω σήμερα, στο Mammoth County. Παρέμεινα 46 ολόκληρα χρόνια, μέχρι που συνταξιοδοτήθηκα», είχε αναφέρει ο ίδιος σε συνέντευξή του στο «Περιοδικό» του «Εθνικού Κήρυκα», το 2020.

Κατά τη δεύτερη επίσκεψή του στην Ελλάδα το 1970, παρευρέθηκε σε έναν οικογενειακό γάμο, όπου γνώρισε τη μέλλουσα σύζυγό του, Αναστασία. Παντρεύτηκαν το επόμενο καλοκαίρι στην Καβάλα και εγκαταστάθηκαν στο Ιτοντάουν, όπου δημιούργησαν την οικογένειά τους.

Παράλληλα, ο εκλιπών ήταν ενεργό μέλος της κοινότητας και συμμετείχε σε διάφορους οργανισμούς. Ηταν μέλος της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου από τη δεκαετία του 1970, συμμετείχε ενεργά στο τοπικό τμήμα της AHEPA, υπηρετώντας ως μέλος και Πρόεδρος, ενώ η μεγάλη του αγάπη ήταν ο Παλλημνιακός Σύλλογος, τον οποίο υπηρέτησε για πάνω από 50 χρόνια, ενώ διετέλεσε και πρόεδρος.

Ο Γεώργιος Κωνσταντίνου αφήνει πίσω τη σύζυγό του Αναστασία, με την οποία μοιράστηκε 53 χρόνια γάμου· τις κόρες του, Μάρω (Σμαρώ) και τον σύζυγό της Κωνσταντίνο, και την Παρθενόπη (Πάμελα) Παπαδοπούλου και τον σύζυγό της Ουίλιαμ· τα τέσσερα εγγόνια του· τους κουνιάδους του, Ράλλη Σπανδωνίδη και Σταύρο Σπανδωνίδη· την κουνιάδα του, Μπεθ Σπανδωνίδη· τις ανιψιές του, Λευκοθέα Μαλαπέτσα (Τάσο), Παρθενόπη Μαρία Ξενάκη, Σμαρώ Σπανδωνίδη και Δήμητρα Σπανδωνίδη· τον ανιψιό του, Κερκ Ξενάκη (Γιβέτ)· καθώς και πολλά δισέγγονα και ανίψια.

Εκτός από τους γονείς του, νωρίτερα είχαν φύγει από την ζωή η αδελφή του Τζο-Αν Ξενάκη, ο αδελφός του Θεόδωρος Κωνσταντίνου και ο κουνιάδος του Στράτης Ξενάκης.

Το ανοικτό προσκύνημα για τον Γεώργιο Κωνσταντίνου θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη στις 10 το πρωί στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου, μια ώρα πριν από την κηδεία, ενώ η ταφή θα γίνει στο κοιμητήριο της εκκλησίας στο Neptune.