Μπραντ Πιτ

Ο Μπραντ Πιτ είναι από τα «καυτά» ονόματα του σύγχρονου αμερικανικού κινηματογράφου και ένας από τους πιο καλοπληρωμένους ηθοποιούς του Χόλιγουντ. Με ελκυστικό παρουσιαστικό, ξανθό μαλλί, θεληματικό πηγούνι και βαθυγάλανα μάτια, είναι το αντικείμενο του πόθου για εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο και βρίσκεται συνεχώς στο προσκήνιο όχι μόνο για τις επιδόσεις του στην μεγάλη οθόνη αλλά και για την προσωπική του ζωή, που περιλαμβάνει αναρίθμητες κατακτήσεις και δύο γάμους με τις ηθοποιούς Τζένιφερ Άνιστον και Αντζελίνα Τζολί και δεκάδες κατακτήσεις. Κινηματογραφικά, έχει ένα πρόσωπο που «γράφει» στην μεγάλη οθόνη και την ικανότητα να υποδύεται αντισυμβατικούς χαρακτήρες – κωμικούς και δραματικούς. Στο ενεργητικό του έχει 2 Όσκαρ, ένα Β’ ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία του Κουέντιν Ταραντίνο «Μια φορά κι έναν καιρό στο Χόλιγουντ» και ένα ως παραγωγός κινηματογραφικών ταινιών με την δική του εταιρεία στην οποία επενδύει μεγάλο μέρος των υψηλών εσόδων του.

Τα πρώτα χρόνια

Ο Γουίλιαμ Μπράντλεϊ Πιτ γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1963 στο Σόνι της πολιτείας Οκλαχόμα των ΗΠΑ. Ήταν το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά του Άλβιν Πιτ, διευθυντή σε μεταφορική εταιρεία και της σχολικής συμβούλου Τζέιν Χιλχάουζ. Μεγάλωσε στο Σπρίνγκφιλντ του Μιζούρι και κατά την διάρκεια της σχολικών του χρόνων διακρίθηκε για τις αθλητικές και υποκριτικές του επιδόσεις. Ξεκίνησε σπουδές δημοσιογραφίας και διαφήμισης στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι, αλλά τις εγκατέλειψε λίγο πριν από το πτυχίο, για να ακολουθήσει καριέρα ηθοποιού.

Μετακόμισε στο Λος Άντζελες, όπου έλαβε μαθήματα υποκριτικής και άρχισε να εμφανίζεται σε μικρούς ρόλους στις σαπουνόπερες «Ένας Άλλος Κόσμος» («Another World») και «Ντάλας» («Dallas»). Παράλληλα έκανε διάφορες δουλειές του ποδαριού για να συμπληρώνει το εισόδημα του, όπως τον σοφέρ σε κατ’ οίκον στριπτιζούδες, τον μεταφορέα σε μετακομίσεις και τον κράχτη σε αλυσίδα ταχυφαγείων, όπου υποδεχόταν τους πελάτες ντυμένος κοτόπουλο.

Η ανοδική πορεία ξεκίνησε από ένα μικρό ρόλο στην ταινία “Θέλμα και Λουίζ”

Ο Μπραντ Πιτ βγήκε από την αφάνεια και έγινε σταρ πρώτου μεγέθους την τελευταία δεκαετία του περασμένου αιώνα. Το 1991 ήταν η αρχή της ανοδικής του πορείας, όταν ξεχώρισε στον μικρό ρόλο ενός γοητευτικού παλιοτόμαρου στην ταινία δρόμου του Ρίντλεϊ Σκοτ «Θέλμα και Λουίζ» («Thelma & Louise»). Ακολούθησαν δύο σημαντικού ρόλοι, το 1995, στο θρίλερ του Ντέιβιντ Φίντσερ «Se7en» (1997) και στην ταινία επιστημονικής φαντασίας «12 Πίθηκοι» («12 Monkeys») του Τέρι Γκίλιαμ, όπου κέρδισε την πρώτη υποψηφιότητα για Όσκαρ.

Παραβαίνοντας την εικόνα που είχε δημιουργήσει υποδύθηκε τον ορειβάτη Χάινριχ Χάρερ στην βιογραφική ταινία του Ζαν-Ζακ Ανό «Επτά Χρόνια στο Θιβέτ» («Seven Years in Tibet», 1997), έναν τρομοκράτη του IRA στο θρίλερ του Άλαν Πακούλα «Ο Τρομοκράτης» ( «The Devil’s Own», 1997), την σύγχρονη προσωποποίηση του θανάτου στο ρομαντικό δράμα του Μάρτιν Μπρεστ («Συνάντησε τον Τζο Μπλακ» («Meet Joe Black») και έναν μυστηριώδη πωλητή σαπουνιών στην καλτ ταινία του Ντέιβιντ Φίντσερ «Fight Club» (1999).

Τζένιφερ Άνιστον και Αντζελίνα Τζολί

Tην αυγή της νέας χιλιετίας ο Μπραντ Πιτ παντρεύεται σε μια χλιδάτη τελετή που έκανε τον γύρο του κόσμου την συνάδελφό του Τζένιφερ Άνιστον, που εκείνη την περίοδο θριάμβευε με την τηλεοπτική σειρά «Τα φιλαράκια» (Friends). Τον επόμενο χρόνο ήταν ένας εκ των πρωταγωνιστών της κωμικής περιπέτειας «Η Συμμορία των 11» («Ocean’s Eleven»), που σκηνοθέτησε ο Στίβεν Σόντερμπεργκ με πλειάδα αστέρων και ήταν ριμέικ μιας παλιότερης ταινίας από την δεκαετία του ’60. Η εκδοχή του Σόντερμπεργκ «έσπασε» τα ταμεία και οδήγησε σε δυο συνέχειές της, το 2004 με την «Συμμορία των 12» («Ocean’s Twelve») και το 2007 με την «Συμμορία των 13» («Ocean’s Thirteen»).

To 2004, σημείωσε μια ακόμη επιτυχία, όταν υποδύθηκε τον Αχιλλέα στο ιστορικό δράμα του Βόλφγκανγκ Πέτερσεν «Τροία» («Troy»), που βασίζεται στην «Ιλιάδα» του Ομήρου. Η επόμενη του ταινία, η κωμωδία δράσης «Mr. & Mrs. Smith» (2005) με συμπρωταγωνίστρια την Αντζελίνα Τζολί, σηματοδότησε τον χωρισμό του με την Τζένιφερ Άνιστον και την ουσιαστική έναρξη της σχέσης του με την καστανομάλλα Τζολί, που θα καταλήξει σε γάμο το 2014. Το ζευγάρι θα αποκτήσει τρία παιδιά και θα υιοθετήσει άλλα τρία, προτού χωρίσει.

Ο Μπραντ Πιτ συνέχιζε να πρωταγωνιστεί σε ταινίες με ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται το ψυχολογικό δράμα του Αλεχάντρο Γκονσάλες Ινιάριτου «Babel» (2006) και το αναθεωρητικό γουέστερν του Άντριου Ντόμινικ «Η δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς από τον δειλό Ρόμπερτ Φορντ» («The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford», 2007), στο οποίο υποδυόταν τον Τζέσε Τζέιμς.

Νέα υποψηφιότητα για Οσκαρ

Το 2008, έπαιξε έναν αφελή εκβιαστή στην μαύρη κωμωδία των αδελφών Κοέν «Καυτό Απόρρητο («Burn After Reading») και την ίδια χρόνια έναν άνδρα που γερνάει αντίστροφα στο ρομαντικό δράμα φαντασίας «Η Απίστευτη Ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον» («The Curious Case of Benjamin Button»), που σκηνοθέτησε ο Ντέιβιντ Φίντσερ και βασιζόταν στο ομότιτλο διήγημα του Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ. Ο χαμαιλεοντικός ρόλος του τού απέφερε μια ακόμη υποψηφιότητα για Όσκαρ.

Το 2009, ήταν εκ των πρωταγωνιστών της της πολεμικής μαύρης κωμωδίας του Κουέντιν Ταραντίνο «Άδοξοι Μπάσταρδη» («Inglourious Basterds»), στην οποία μια ομάδα εβραιοαμερικανών στρατιωτών εκπαιδεύονται να σκοτώνουν ναζί στην κατοχική Γαλλία. Με τον Ταραντίνο θα ξανασυναντηθεί δέκα χρόνια αργότερα, ερμηνεύοντας ένας κασκαντέρ, στην ταινία «Μια φορά…στο Χόλιγουντ» («Once Upon a Time… in Hollywood»), μια σάτιρα της αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας.

Το 2011, έπαιξε έναν αυταρχικό πατέρα στο Τέξας της δεκαετίας του ’50 στο ιμπρεσιονιστικό δράμα του Τέρενς Μάλικ «Το Δέντρο της Ζωής» («Tree of Life») και τον ίδιο χρόνο υποδύθηκε ένα προπονητή μπέιζ – μπολ, που με μικρό μπάτζετ κατορθώνει να κάνει θαύματα, στο αθλητικό δράμα του Μπένετ Μίλερ «Moneyball». Η ερμηνεία του προτάθηκε για Όσκαρ, που του ξέφυγε για τρίτη φορά.

Τα επόμενα χρόνια ερμήνευσε ρόλους μαφιόζου [«Σκότωσέ τους Γλυκά»(«Killing Them Softly»), 2012], υπαλλήλου του ΟΗΕ [«Παγκόσμιος Πόλεμος Ζ» («World War Z»), 2013], μεσάζοντα ναρκωτικών [«Ο Συνήγορος» («The Councelor»), 2013], χρηματιστή [«Το Μεγάλο Σορτάρισμα» («The Big Short»), 2015] και στρατιωτικού σε τρεις ταινίες: «Fury» ( 2014), «Σύμμαχοι» («Allied», 2016) και «War Machine» ( 2017).

Ο Μπραντ Πιτ είναι ένας από τους πιο καλοπληρωμένους ηθοποιούς του Χόλιγουντ. Τα τεράστια έσοδά, που προέρχονται και από την συμμετοχή του σε διαφημιστικά μεγάλων πολυεθνικών, τα διοχετεύει στην εταιρεία παραγωγής του και σε φιλανθρωπικές δράσεις σε όλο τον κόσμο ωθούμενος κυρίως από την Αντζελίνα Τζολί, η οποία είναι πρέσβειρα καλής θελήσεως του ΟΗΕ.

Η εταιρεία παραγωγής του «Plan B Entertainment» του έχει αποφέρει και το μοναδικό μέχρι στιγμής Όσκαρ της καριέρας του. Το 2013, ο Μπραντ Πιτ ήταν συμπαραγωγός της βιογραφικής ταινίας του Στιβ ΜακΚουΐν «12 Χρόνια Σκλάβος» («12 Years a Slave»), η οποία αναδείχθηκε «Ταινία της Χρονιάς».

Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου

Tο 2020 το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου πήγε στον Μπραντ Πιτ για την ερμηνεία του στην ταινία του Κουέντιν Ταραντίνο, «Μια φορά κι έναν καιρό στο Χόλιγουντ».

Στον ευχαριστήριο λόγο του Ο Μπραντ Πιτ δεν ξέχασε τους κασκαντέρ στις ταινίες αλλά και όλους όσους δουλεύουν για να γίνει μια ταινία. Απευθυνόμενος στον Κουέντιν Ταραντίνο είπε ότι η Ακαδημία θα ήταν βαρετή χωρίς εκείνον και κοιτώντας προς τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο – που είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία- του είπε: «Ζω για να πίνω κοκτέιλ μαζί σου φίλε μου!».