Ευάγγελος Μαχαίρας

Νομικός και δημοσιογράφος, με πολύπλευρη δράση στα κοινά της χώρας μας. Πολιτικά επρόσκειντο στο ΚΚΕ, αλλά έχαιρε εκτίμησης απ’ όλους τους πολιτικούς χώρους. Διετέλεσε πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών την περίοδο 1981-1984.

Ο Ευάγγελος Μαχαίρας γεννήθηκε το 1918 στα Αγιωργίτικα Αρκαδίας. Τέλειωσε το Γυμνάσιο στη Τρίπολη και τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1941.

Συμμετείχε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στον Eλληνοϊταλικό Πόλεμο και τραυματίστηκε κοντά στο Τεπελένι το Δεκέμβριο του 1940. Το Μάρτιο του 1941 τιμήθηκε με το αριστείο ανδρείας. Κατά τη διάρκεια της κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση ως διοικητής αντάρτικης ομάδας του ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο και τραυματίστηκε σοβαρά.

Γι’ αυτή του τη δράση, από το 1946 δοκίμασε όλων των ειδών τις διώξεις: Εξορία, Μακρόνησος, Στρατοδικείο. Σώθηκε από βέβαιο θάνατο ύστερα από διεθνή κινητοποίηση και αποφυλακίστηκε προσωρινά το 1949. Αν και υπόδικος, έκανε από τις στήλες της εφημερίδας «Μάχη» δημοσιογραφική εκστρατεία κατά της Μακρονήσου, η οποία είχε διεθνή απήχηση και υποχρέωσε την κυβέρνηση να καταργήσει το στρατόπεδο των πολιτικών εξόριστων.

Το 1952 μετατέθηκε στο Δικηγορικό Σύλλογο του Πειραιά και το 1956 στο Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας. Από τότε ασχολήθηκε με τα συνδικαλιστικά των δικηγόρων ως Γενικός Γραμματέας και Πρόεδρος της «Νέας Κίνησης των Δικηγόρων». Το 1964 πρωτοεκλέχθηκε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και μετά την πτώση της χούντας, εκλέχτηκε αντιπρόεδρος (1975-1980) και το 1981 πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.

Σε όλη του τη δικηγορική και συνδικαλιστική πορεία αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των δικηγόρων, τη βελτίωση της απονομής της Δικαιοσύνης, τη Δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ειρήνη και το περιβάλλον. Υπήρξε δικηγόρος των πολιτικά καταδιωκόμενων, των εργαζομένων κι έχαιρε γενικής εκτίμησης για την επιστημονική του κατάρτιση, την τιμιότητά του, τη συμπεριφορά προς τους συναδέλφους, αλλά και την ανθρωπιστική άσκηση του επαγγέλματός του.

Από το 1955 μετείχε στο φιλειρηνικό κίνημα. Το 1986 εκλέχτηκε Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) και το 1990 έγινε Πρόεδρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ). Από αυτή τη θέση αγωνίστηκε και πήρε πολλές πρωτοβουλίες ενάντια στον Πόλεμο του Κόλπου, για την ειρηνική επίλυση του Γιουγκοσλαβικού και κουρδικού ζητήματος, για την υλοποίηση των αποφάσεων του ΟΗΕ για τη Κύπρο.

Πρόσφερε τις υπηρεσίες του σε πολλές κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις, για την καθιέρωση της απλής αναλογικής, κατά των ναρκωτικών και μαζί με τον Μανώλη Γλέζο πρωτοστάτησαν στην ίδρυση και δραστηριοποίηση του Εθνικού Συμβουλίου για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών προς την Ελλάδα.

Εκτός από τη δικηγορική του ιδιότητα υπηρέτησε και τη μεγάλη του αγάπη, τη συγγραφή και τη δημοσιογραφία, ως συντάκτης της καθημερινής εφημερίδας «Μάχη» (1950-1952) και αρθρογράφος στις εφημερίδες «Το Βήμα», «Ελευθεροτυπία», «Τα Νέα» και «Έθνος». Έγραψε και συνέθεσε τραγούδια της Αντίστασης («Η μάνα του αντάρτη», «Μέσ’ τα κατάμαυρα ντυμένη» και το «Νέο αρματολίκι») και εξέδωσε έξι βιβλία, με θέματα τη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδας, τον Πόλεμο, τη Κατοχή, την Εθνική Αντίσταση, την Εξορία και την ιστορία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.

Ο Ευάγγελος Μαχαίρας πέθανε στις 13 Νοεμβρίου 2015, σε ηλικία 97 ετών.