Φιλ Σπέκτορ

Ο Φιλ Σπέκτορ (Phil Spector) ήταν αμερικανός παραγωγός, από τις θρυλικές μορφές της δισκογραφίας και ο πρώτος σταρ που ανέδειξε ο χώρος. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’60, ενίσχυσε όσο κανένας άλλος το ρόλο του παραγωγού ως δημιουργικού καλλιτέχνη. Ανέπτυξε μία δική του τεχνική, την οποία ονόμασε «Wall Of Sound» (άλλοι την περιέγραψαν ως «μικρές συμφωνίες για παιδιά»), προσδίδοντας μία βαγκνερική διάσταση στο ροκ εντ ρολ, με τους συνδυασμούς ριθμ εντ μπλουζ ρυθμών, τεχνικών έκο, πολυμελών συγκροτημάτων και συνόλων εγχόρδων.

Ο Φιλ Σπέκτορ γεννήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1939 στη Νέα Υόρκη από ρωσοεβραίους γονείς. Ξεκίνησε την καριέρα του στο Λος Άντζελες σε ηλικία 18 ετών, υπογράφοντας τη νεανική μπαλάντα «To Know Him Is To Love Him» (ο τίτλος παραπέμπει σε επίγραμμα στον τάφο του πατέρα του), που κυκλοφόρησε με το βραχύβιο συγκρότημά του Teddy Bears κι έγινε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του 1958.

Αμέσως μετά επέστρεψε στη Νέα Υόρκη, όπου συνεργάστηκε με τη συνθετική δυάδα Λίμπερ και Στόλερ, προτού επιμεληθεί τις ηχογραφήσεις των Κέρτις Λι («Pretty Little Angel Eyes»), Paris Sisters («I Love How You Love Me») και άλλων καλλιτεχνών.

To 1961 ίδρυσε τη δισκογραφική εταιρεία Philles και η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήταν το ντεμπούτο τραγούδι των Crystals «There’s No Other», που έφτασε στο Top 20. Στη συνέχεια τελειοποίησε τον ήχο του με ηχογραφήσεις στα Goldstar Studios. Εκεί συγκέντρωσε έμπειρους μουσικούς, μεταξύ των όποιων οι Ερλ Πάλμερ, Λίον Ράσελ, Γκλεν Κάμπελ, Μπάρνεϊ Κέσελ και Λάρι Νέχτελ. To γκρουπ με το οποίο συνεργαζόταν στο στούντιο αποτελούνταν από τρεις ντράμερ, μπασίστες, κιθαρίστες και σύνολο πνευστών.

Δεν άργησε να γίνει διαβόητος για την αυταρχική και σκληρή συμπεριφορά του απέναντι στους μουσικούς. Φήμες που κυκλοφορούσαν εκείνη την εποχή έλεγαν ότι σε κάποιους καυγάδες με τους μουσικούς του δεν δίστασε να τραβήξει πιστόλι.

Σε αρκετές παραγωγές του συμμετείχε στα φωνητικά η κορυφαία τραγουδίστρια Νταρλίν Λαβ. Συμμετείχε στα τραγούδια «Today I Met The Boy I’m Going To Marry», «Da Doo Ron Ron» των Crystals και «Then He Kissed Me», «Be My Baby», «Baby I Love You» των Ronettes. Με τα κομμάτια αυτά τελειοποιήθηκε η τεχνική του «Ηχητικού Τείχους». To 1964 δούλεψε πάνω στο πρώτο άλμπουμ των Rolling Stones, ενώ λίγο αργότερα ανακάλυψε το δίδυμο των The Righteous Brothers κι έκανε επιτυχίες μαζί τους με τα τραγούδια «You’ve Lost That Lovin’ Feelin», «Unchained Melody» και «Ebb Tide».

Το αριστούργημα του Σπέκτορ είναι το «River Deep Mountain High» των Άικ και Τίνα Τάρνερ. Αν και το τραγούδι αυτό, καθώς και το «A Love Like Yours» γνώρισαν μεγάλη επιτυχία στη Βρετανία, δεν συνέβη το ίδιο και στις ΗΠΑ. Αυτό ήταν η αρχή του τέλους για τη δημιουργική πορεία του «Πολίτη Κέιν της ποπ», όπως τον είχαν ονομάσει. Η δισκογραφική εταιρεία του έκλεισε το 1967, με τελευταία κυκλοφορία το άλμπουμ του Λένι Μπρους.

Ο Σπέκτορ συνέχισε την καριέρα του κάνοντας παραγωγές για τον Τζον Λένον («Imagine», «Instant Karma», «John Lennon And The Plastic Ono Band») και τον Τζορτζ Χάρισον («All Things Must Pass», «Concert For Bangladesh»), ενώ συμμετείχε στη παραγωγή του τελευταίου άλμπουμ των Beatles «Le it Be». To 1975 επανέκαμψε ως στέλεχος της δισκογραφίας, κλείνοντας συμφωνίες με την Polydor και τη Warner για την επανακυκλοφορία προηγούμενων τίτλων της Philles. Παράλληλα, επιμελήθηκε δουλειές των Cher, Dion και Γιόκο Όνο.

Στις 3 Φεβρουαρίου 2003, ο Σπέκτορ έγινε πρωτοσέλιδο, όταν η ηθοποιός Λάνα Κλάρκσον πυροβολήθηκε θανάσιμα στο σπίτι του στην πόλη Αλάμπρα της Καλιφόρνιας. Κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία και τον Μάιο του 2009 καταδικάστηκε σε ισόβια, με κατώτατο όριο παραμονής στη φυλακή τα 19 έτη.

Τα επόμενα χρόνια η κατάσταση της υγείας του Φιλ Σπέκτορ έβαινε επιδεινούμενη και τον Δεκέμβριο του 2020 προσβλήθηκε από τον νέο κορονοϊό (Covid-19). Άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο των φυλακών στις 16 Ιανουαρίου 2021, σε ηλικία 81 ετών.