Η προεκλογική μάχη στη Γερμανία διεξάγεται με μια μάλλον ασυνήθιστη ένταση και αυτό μπορεί να το ζήσει κανείς ακόμα και σε ένα συνήθως ήσυχο προάστιο μιας μικρομεσαίας πόλης
Ανταπόκριση από τη Βόννη
Σάββατο μεσημέρι στην κεντρική πλατεία του Μπαντ Γκόντεσμπεργκ, του ιστορικού προαστίου της Βόννης, που αντικατοπτρίζει κατά πολλούς με τον πιο ανάγλυφο τρόπο τη σημερινή πραγματικότητα της Γερμανίας. Στο ένα κομμάτι του, κάτω από τις γραμμές του τρένου, η παλιά αρχοντική γειτονιά με τις πανάκριβες βίλες. Στην άλλη πλευρά άχρωμα συγκροτήματα κατοικιών, όπου κυριαρχούν ακούσματα στα τουρκικά και στα αραβικά.
Τραπεζάκια έξω για τα κόμματα
Ο ήλιος έχει βγει μετά από απανωτές γκρίζες ημέρες και ο κόσμος έχει βγει στους δρόμους, όσο και αν το κρύο είναι ακόμη αισθητό. Ευκαιρία και για τους εθελοντές των κομμάτων να στήσουν τα τραπεζάκια τους, με ομπρέλες ή όχι, και να μοιράσουν στον κόσμο φυλλάδια με το πρόγραμμά τους, αλλά και κάποια μικρά δωράκια: στυλό, χαρτομάντηλα, μπρελόκ, ακόμα και ζελεδάκια… Είναι όλοι εκεί. Οι Χριστιανοδημοκράτες της CDU πρώτοι και λίγο πιο μακριά από τους άλλους, λες και θέλουν να δείξουν με τη χωροταξική απόσταση τη διαφορά τους. Σοσιαλιστές, Φιλελεύθεροι, Αριστερά, Πράσινοι σε μερικά βήματα απόστασης μεταξύ τους.
Αυτό που ξεχωρίζει στο κέντρο της πλατείας μπροστά στο θέατρο της πόλης είναι το γαλάζιο αντίσκηνο της Εναλλακτικής για τη Γερμανία. Καμιά δεκαριά μέλη της κοιτάζουν όμως αμήχανα μπροστά τους, αντιμέτωπα με μια… αναπάντεχη επίσκεψη. Άλλοι τόσοι, νεαροί στην πλειοψηφία τους, έχουν παραταχθεί απέναντί τους και έχουν ξεδιπλώσει ένα πανό με το σύνθημα «Η Βόννη παραμένει Βόννη. Κανένας χώρος για την Ακροδεξιά».
Το σύνθημα με την κιμωλία
Ένας από αυτούς αιφνιδιάζει τους απέναντι παίρνοντας στο χέρι μια κιμωλία, γράφοντας πάνω στα πλακάκια «φασίστες», με ένα βελάκι που δείχνει προς το περίπτερο της AfD. Όταν ξεκινάει να το κάνει και για δεύτερη φορά προσπαθώντας να τους… κυκλώσει με συνθήματα, ένας από τους πιο θαρραλέους της γαλάζιας παρέας (γαλάζιο είναι το χρώμα της AfD) έρχεται και στέκεται μπροστά του. Ο αντιφασίστας διαδηλωτής συνεχίζει ατάραχος, διαγράφοντας έναν κύκλο γύρω από το πόδι του. Οι αστυνομικοί από το βανάκι που είναι παρκαρισμένο μερικά μέτρα παραδίπλα παρακολουθούν. Αυτή είναι και η μοναδική στιγμή που τα δύο… στρατόπεδα έρχονται τόσο κοντά.
Πώς να γκρεμίσεις τους μύθους
Κάποιοι περαστικοί κοντοστέκονται και παρακολουθούν με περιέργεια. Κάποιοι παίρνουν το φυλλάδιο, που μοιράζουν οι αντιφασίστες ακτιβιστές. Μια από αυτούς, η Μάρικα, γύρω στα 30, αναζητά τον διάλογο με τους διερχόμενους, ειδικά με πιο ηλικιωμένους ψηφοφόρους, που δείχνουν να μην εγκρίνουν απαραίτητα την ήπια αυτή ακτιβιστική αντίδραση.
Πλησιάζω και ακούω τον διάλογό της με έναν συνταξιούχο, που δείχνει έτοιμος να ακούσει μεν, επιμένει όμως στο επιχείρημα για μαζικούς βιασμούς από αλλοδαπούς. Του απαντά με ψυχραιμία και χιούμορ: «Εγώ τον μόνο βιασμό που έχω ακούσει ήταν από έναν Αυστριακό, αλλά αυτόν μάλλον δεν τον θεωρείτε ξένο». Ο συνταξιούχος απομακρύνεται και ρωτάω τη Μάρικα γιατί το κάνει αυτό. «Κάποιοι πρέπει να αντισταθούν στην Ακροδεξιά» μου απαντάει.
Η AfD έχει το χρήμα
Μιλάμε για τις μεγάλες αντιφασιστικές διαδηλώσεις των τελευταίων εβδομάδων. Την ίδια ημέρα στο Μόναχο ήταν πάνω από 250.000 που ανταποκρίθηκαν σε ένα τέτοιο κάλεσμα. «Τίποτα δεν έχει χαθεί. Έχουμε ακόμη ελπίδα. Εντάξει, υπάρχουν κάποιοι που είναι ήδη χαμένοι. Αυτοί απλώς μας βρίζουν, αλλά υπάρχουν πολλοί που ακούνε». Η Μάρικα παραδέχεται ότι είναι δύσκολο να απαντήσεις σε παγιωμένα στερεότυπα και μύθους εναντίον των ξένων. Δεν φοβάται λέει να το κάνει αυτό δημόσια εδώ στη Βόννη, αλλά σε κάποιες περιοχές της πρώην Ανατολικής Γερμανίας ίσως να φοβόταν.
Ρίχνει την ευθύνη για αυτό στους κυβερνώντες, ανάμεσά τους και συντηρητικούς πρωθυπουργούς κρατιδίων που τα τελευταία χρόνια έκοψαν κοινωνικές παροχές, τις οποίες βρήκαν ευκαιρία να υποκαταστήσουν με δράσεις τους οι ακροδεξιοί. «Αυτοί έχουν λεφτά» μου λέει και μπορούν να παριστάνουν τους φιλολαϊκούς. Συνοφρυωμένη παραδέχεται ότι δυστυχώς η Αριστερά (συνολικά) δεν κατάφερε να κρατήσει την επαφή με τους φτωχούς ανθρώπους.
Δυο εβδομάδες γεμάτες αδρεναλίνη
Πλησιάζω έναν νεαρό φοιτητή από εκείνους που κρατούν το πανό. Φοράει μάσκα. Δεν ξέρω αν το κάνει μόνο για προστασία από τους ιούς ή και για τον φόβο να είναι πλήρως αναγνωρίσιμος. «Είμαι εδώ γιατί δεν μπορώ να κάνω ότι δεν βλέπω τι συμβαίνει στη χώρα» απαντά. Δηλώνει νέος στην οργάνωση και σχετικά άπειρος. Αλλά με διαβεβαιώνει ότι όπου εμφανίζεται η AfD στην περιοχή τις επόμενες ημέρες, θα είναι και αυτοί με το πανό τους. «Δεν θα τους αφήσουμε σε ησυχία. Δεν θα πρέπει να νιώθουν ότι είναι ισχυροί και μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν» εξηγεί. Τον αποχαιρετώ και του εύχομαι καλή συνέχεια. Οι επόμενες δύο εβδομάδες θα είναι σίγουρα γεμάτες αδρεναλίνη. Και για αυτόν και για ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Πηγή: www.skai.gr