Γιώργος Ζήκας

Ο Γιώργος Ζήκας ήταν έλληνας συνθέτης και τραγουδιστής, που εντάσσεται στο λεγόμενο έντεχνο λαϊκό τραγούδι και ξεκίνησε τη μουσική του διαδρομή μετά τα 30 του. «Ο Ζήκας μιλάει τη γλώσσα της καρδιάς του που έχει δοκιμαστεί σε πολλά» έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο συγγραφέας και προσωπικός του φίλος Θωμάς Κοροβίνης, ανακοινώνοντας τον απρόσμενο θάνατό του.

Ο Γιώργος Ζήκας γεννήθηκε στις 16 Μαΐου 1949 στη Θεσσαλονίκη. Σταμάτησε το σχολείο στην Γ’ Γυμνασίου και σε ηλικία 16 ετών έγινε σχεδιαστής μόδας. Μετά τον στρατό άρχισε να φτιάχνει κοσμήματα. Με όχημα το κόσμημα πήγε στο Παρίσι, όπου εκεί ξανασυναντήθηκε με τη μόδα. Στη συνέχεια άνοιξε μπαρ στη Θεσσαλονίκη και σε νησιά.

Αυτοδίδακτος και «εμπειρικός» ως μουσικός ξεκίνησε να γράφει τραγούδια στα τριάντα του («Μαργαριτάρια», «Το χάλι μας» κ.ά.), με παρότρυνση του Διονύση Σαββόπουλου. Έκτοτε κυκλοφόρησε σειρά δίσκων και συνεργάστηκε με δεκάδες καλλιτέχνες (Γιώργος Νταλάρας, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Κώστας Μακεδόνας, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Μαριώ, Χριστιάνα, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Ελένη Βιτάλη κ.ά.), ενώ τραγουδούσε και ο ίδιος τα τραγούδια του.

Το 2001 εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο: «Αποκλεισμένος στη Σαλονίκη» (εκδόσεις «Εξάντας»), με κείμενα από εκπομπές του στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ 95.8, στις οποίες μετέφερε ψηφίδες από τη μουσική και κοινωνιολογική τοιχογραφία της σύγχρονης ιστορίας της Θεσσαλονίκης. Τα τελευταία χρόνια μοιραζόταν το χρόνο του μεταξύ Θεσσαλονίκης και Πάρου.

Ο Γιώργος Ζήκας πέθανε απρόσμενα από ανακοπή καρδιάς το μεσημέρι της 20ης Δεκεμβρίου 2019 στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, ενώ κατευθυνόταν προς τις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ, όπου θα έδινε συνέντευξη για το νεοεκδοθέν βιβλίο του «ΕΜΠΕΙΡΙΚΑ: Αυθαίρετα – Αυθόρμητα – Αυτονόητα» (εκδ. «Ιδιόχειρον»), «ένα τολμηρό ανθολόγιο προσωπικών στοχασμών», όπως χαρακτήρισε το βιβλίου του ο Θωμάς Κοροβίνης.

Την Κυριακή 22 Δεκεμβρίου είχε προγραμματισθεί η παρουσίαση του βιβλίου στη μουσική σκηνή «Βεντέτα», με ομιλητές τον Θωμά Κοροβίνη και τον τραγουδοποιό Δημήτρη Ζερβουδάκη, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τον Ζήκα. Η εκδήλωση έγινε κανονικά εν είδει μνημοσύνου για τον εκλιπόντα δημιουργό.