Βροχή διαττόντων αστέρων (αλλιώς μετέωρα ή πεφταστέρια), που διαρκεί κάθε χρόνο από τις 6 έως τις 30 Νοεμβρίου και κορυφώνεται τις βραδινές ώρες της 16ης Νοεμβρίου και τις πρώτες πρωϊνές ώρες της επομένης (2020) στο βόρειο ημισφαίριο, οπότε είναι ορατή και στην Ελλάδα, αν ο ουρανός είναι καθαρός.
Οι Λεοντίδες είναι μία μέσης θεαματικότητας βροχή διαττόντων, που όμως κατά καιρούς εξελίσσονται σε μία από τις πιο εντυπωσιακές. Συνήθως «παράγουν» 15 πεφταστέρια ανά ώρα, αλλά κάθε περίπου 33 χρόνια εμφανίζουν ένα περιοδικό αποκορύφωμα με εκατοντάδες μετέωρα την ώρα. Οι πιο πρόσφατες θεαματικές χρονιές τους ήταν το 1966 και το 2001.
Η συγκεκριμένη βροχή διαττόντων, φαίνεται να προέρχεται από τον αστερισμό του Λέοντα, από όπου πήρε και το όνομά της (Leonids στα Αγγλικά). Στην πραγματικότητα, πρόκειται για τα σωματίδια της σκόνης που έχει αφήσει πίσω της η ουρά του κομήτη 55Ρ/Tempel-Tuttle και κάθε Νοέμβριο τα απομεινάρια του διασταυρώνονται με την τροχιά της Γης. Ο εν λόγω κομήτης, που ανακαλύφθηκε ανεξάρτητα από τον γερμανό αστρονόμο Βίλχελμ Τέμπελ στις 19 Δεκεμβρίου 1865 και τον αμερικανό συνάδελφό του Χόρας Τατλ στις 6 Ιανουαρίου 1866, θα πλησιάσει ξανά τη Γη το 2031 και το 2064.
Καθώς η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο, τα απομεινάρια του κομήτη, τα οποία συνήθως έχουν βάρος μικρότερο του ενός γραμμαρίου, συναντούν το ανώτερο στρώμα της ατμόσφαιρας του πλανήτη μας σε ύψος 80 έως 130 χιλιομέτρων, αναφλέγονται λόγω της τριβής και ιονίζουν τα γύρω στρώματα της ατμόσφαιρας, σχηματίζοντας έτσι φωτεινές σφαίρες μήκους δύο έως τριών μέτρων, τα «πεφταστέρια» ή διάττοντες ή μετέωρα.
Ο πρώτος που μελέτησε επιστημονικά το φαινόμενο των Λεοντιδών ήταν ο αμερικανός φυσικός και αστρονόμος Ντένισον Όλμστεντ το 1833.
Πηγή: www.sansimera.gr