Σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ ο όρος chemsex χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη χρήση ψυχοδραστικών ουσιών πριν ή και κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Συνώνυμα του chemsex αποτελούν οι όροι «chemfun» και «PNP» (party and play).
Ένας πιο εξειδικευμένος ορισμός για το chemsex είναι «η χρήση συγκεκριμένων ψυχοδραστικών ουσιών για την ενίσχυση ή την παράταση των σεξουαλικών εμπειριών». Στην Ελλάδα ο όρος chemsex δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός έξω από τους κόλπους της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, κυρίως των ανδρών που κάνουν σεξ με άνδρες.
Άρθρα και πληροφορίες για το chemsex βρίσκουμε σε ιστοσελίδες οργανώσεων όπως το Checkpoint και η Θετική Φωνή, σε εξειδικευμένα περιοδικά και σε κάποια αφιερώματα σε ηλεκτρονικά ΜΜΕ.
Έρευνα για το chemsex στην Ελλάδα
Σχετική επιστημονική έρευνα βρίσκεται αναρτημένη στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας, με τίτλο «Σεξουαλικοποιημένη χρήση ουσιών και chemsex: Η συσχέτισή τους με τη σεξουαλική υγεία ανδρών που κάνουν σεξ με άνδρες και ζουν στην Ελλάδα».
Εκτός από τη μελέτη του κλινικού ψυχολόγου Αντώνη Πούλιου και της Θετικής Φωνής, σε συνεργασία με μονάδες δημόσιων νοσοκομείων και εργαστήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, δεν υπάρχουν πολλά δεδομένα για το τι ισχύει στην Ελλάδα. Στη συγκεκριμένη έρευνα, σε 485 ωφελούμενους των Checkpoint Αθήνας και Θεσσαλονίκης το 28% ανέφερε ότι έχει εμπειρία χρήσης μη νόμιμων ουσιών κατά το σεξ. Οι πιο διαδεδομένες ουσίες είναι η κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη, η μεφεδρόνη και το γ-υδροξυβουτυρικό οξύ (GHB, κοινώς γνωστό ως «G»). Μια άλλη ουσία που αναφέρεται στη βιβλιογραφία είναι η κεταμίνη, ενώ ιδιαίτερα επικίνδυνη θεωρείται η ενέσιμη χρήση ουσιών, με στόχο να ενισχύει τη σεξουαλική εμπειρία – πρακτική γνωστή ως slamsex.
Το 42,7% των ερωτηθέντων που έχει εμπειρία χρήσης ουσιών στο σεξ δήλωσαν ότι κάνουν χρήση σε τουλάχιστον σε μηνιαία βάση και οι δύο στους τρεις (76,3%) κάνουν συνδυασμό διαφορετικών ουσιών.
Ετεροφυλόφιλοι και «σεξουαλικοποιημένη χρήση ουσιών»
Αν και ο όρος chemsex χρησιμοποιείται κυρίως για τη γκέι κοινότητα, ο ΕΟΔΥ διευκρινίζει ότι και ετεροφυλόφιλα άτομα μπορεί, επίσης, να κάνουν χρήση ψυχοδραστικών ουσιών και αλκοόλ για τη βελτίωση της σεξουαλικής τους εμπειρίας, θέτοντας και αυτοί σε κίνδυνο την ψυχική και σωματική τους υγεία.
Νέο άρθρο στο εκλαϊκευτικό επιστημονικό περιοδικό The Conversation, επιχειρεί να παρουσιάσει συνοπτικά τα βασικά χαρακτηριστικά του chemsex, τους κινδύνους του, αλλά και προτάσεις για παροχή βοήθειας ξεπερνώντας το στίγμα και την προκατάληψη.
Σωματικοί και ψυχολογικοί κίνδυνοι
Το chemsex μπορεί να έχει τις ακόλουθες αρνητικές συνέπειες:
•Επιπτώσεις στη σωματική υγεία: το chemsex συνδέεται με την αύξηση της επικίνδυνης σεξουαλικής συμπεριφοράς, η οποία μπορεί να αυξήσει τα ποσοστά μετάδοσης του HIV και άλλων σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων (ΣΜΝ). Οι συμμετέχοντες συχνά κάνουν σεξ με πολλούς συντρόφους ταυτόχρονα, μερικές φορές για παρατεταμένες χρονικές περιόδους, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα μετάδοσης.
Επιπτώσεις στην ψυχική υγεία: συχνά, τα άτομα που συμμετέχουν στο chemsex βιώνουν στιγματισμό, άγχος, ακόμη και ενοχές ή αισθήματα μοναξιάς. Θα πρέπει επίσης να αξιολογούνται οι λόγοι που οδηγούν κάποιον να κάνει chemsex.
•Κατάχρηση ουσιών και εξάρτηση: η χρήση ψυχοδραστικών ουσιών μπορεί να οδηγήσει σε οξεία δηλητηρίαση και μακροχρόνια προβλήματα εξάρτησης, με επιπτώσεις τόσο στη σωματική όσο και στην ψυχική υγεία. οι χρήστες μπορεί να βιώσουν σωματική και ψυχική κόπωση, αυτοκτονικό ιδεασμό, ψύχωση, επιθετική συμπεριφορά ή υπερβολική δόση λόγω απώλειας του ελέγχου των ουσιών.
Εμπόδια στην παροχή βοήθειας
Τα άτομα που συμμετέχουν στο chemsex συχνά αισθάνονται έλλειψη υποστήριξης και κατανόησης και αντιμετωπίζουν διάφορα εμπόδια στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη:
• Στίγμα και διακρίσεις, είτε με βάση τη χρήση ναρκωτικών, τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή τις πρακτικές. Οι προκαταλήψεις και η έλλειψη πολιτισμικής ευαισθητοποίησης των επαγγελματιών υγείας μπορεί να το προκαλέσουν ή να το επιδεινώσουν.
• Νομικά και κοινωνικά εμπόδια. Το Chemsex περιλαμβάνει την κατανάλωση παράνομων ουσιών, γεγονός που επιφέρει κοινωνικό στίγμα.
• Έλλειψη γνώσεων τόσο μεταξύ των χρηστών όσο και μεταξύ των επαγγελματιών υγείας. Οι πρώτοι συχνά αγνοούν σε μεγάλο βαθμό τους κινδύνους που ενέχουν οι ουσίες και οι πρακτικές που εμπλέκονται στο chemsex, ενώ οι δεύτεροι μπορεί να μην κατανοούν τη δυνητική σοβαρότητα της υπερδοσολογίας από μεθαμφεταμίνη ή GHB.
• Προσβασιμότητα, χρηματοδότηση και έλλειψη διεπιστημονικών υπηρεσιών: Κάθε επαγγελματίας είναι υπεύθυνος για τον τομέα του και υπάρχουν λίγες δομές που συνδυάζουν διαφορετικές υπηρεσίες. Όπου υπάρχουν, δεν υπάρχει επαρκής χρηματοδότηση για να τις καταστήσει χρήσιμες.
Τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό;
Ο καθένας μπορεί να βοηθήσει και υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε. Ωστόσο, πρέπει να έχουμε κατά νου διάφορα πράγματα:
• Η ιατρική φροντίδα πρέπει να συντονιστεί. Υπάρχει έλλειψη ολοκληρωμένων παρεμβάσεων δημόσιας υγείας προσαρμοσμένων στις ιδιαίτερες ανάγκες των ατόμων που επιδίδονται στο chemsex. Πρέπει να παρέχεται αξιόπιστη, ικανή και ηθική φροντίδα.
• Οι στρατηγικές μείωσης της βλάβης είναι απαραίτητες και πρέπει να επικεντρώνονται στην αυτό-αποτελεσματικότητα του ατόμου. Αυτές μπορεί να είναι διαδικτυακές, διεπιστημονικές, ή να γίνονται σε ομαδική θεραπεία. Ωστόσο, τα εργαλεία αυτά προς το παρόν δεν αξιοποιούνται επαρκώς.
• Εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση σχετικά με τη σεξουαλική ασφάλεια και τη χρήση ναρκωτικών και συμμετοχή σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες σχετικά με τους κινδύνους του chemsex και τις επιπτώσεις του στην υγεία.
• Πρέπει να ενθαρρυνθεί η υποστήριξη της κοινότητας, με τους ανθρώπους να ανταλλάσσουν πληροφορίες και να παρέχουν υποστήριξη με βάση τις εμπειρίες τους.
• Οι πολιτικές υγείας πρέπει να αντιμετωπίζουν τη χρήση ναρκωτικών ως πρόβλημα υγείας και όχι ως έγκλημα. Πρέπει να ελαχιστοποιήσουμε το στίγμα και να δείξουμε ενσυναίσθηση για να υποστηρίξουμε τους χρήστες. Αυτό πρέπει να ισχύει για όλους τους επαγγελματίες υγείας.
Ατζέντα 2030
Οι ερευνητές καταλήγουν ότι θα πρέπει να διεξαχθεί έρευνα για την καλύτερη κατανόηση αυτών των δυναμικών, ώστε οι παρεμβάσεις στον τομέα της υγείας να είναι αποτελεσματικές. Οι στόχοι της Ατζέντας 2030 του ΟΗΕ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη περιλαμβάνουν την πρόληψη και τη θεραπεία της χρήσης ουσιών και τον τερματισμό της επιδημίας των ΣΜΝ έως το 2030, ιδίως μεταξύ ευάλωτων ομάδων, όπως οι άνδρες που κάνουν σεξ με άνδρες, οι μετανάστες και τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.
Τελικά, το chemsex αποτελεί μια σύνθετη πρόκληση που υπερβαίνει το άτομο – είναι ζήτημα δημόσιας υγείας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κοινωνικής δικαιοσύνης. Η αντιμετώπιση των κινδύνων αυτής της πρακτικής απαιτεί όχι μόνο υγειονομικά και νομικά μέτρα, αλλά και μια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε και υποστηρίζουμε τις κοινότητες που επηρεάζονται. Η εκπαίδευση, η μείωση της βλάβης και η ενσυναίσθηση είναι απαραίτητες για την εξεύρεση αποτελεσματικών και βιώσιμων λύσεων.
πληροφορίες από ΕΔΩ και EΔΩ
Πηγή: www.in.gr