Ο Κώστας Τσίλης επιχειρεί να διαγνώσει το που βρίσκεται τώρα η ΑΕΚ σε σχέση με την επόμενη σεζόν αλλά και πως και πότε θα κλειδώσουν οι οριστικές αποφάσεις
Είναι η τρίτη συνεχόμενη φορά, με τον Αλμέιδα στον πάγκο, που η ΑΕΚ θα μπει ως δεύτερη σ’ αυτό το μίνι πρωτάθλημα που κρίνει καταρχάς τον τίτλο. Δεν το έχει κάνει κανείς από τους ανταγωνιστές της. Αντίθετα από δυο φορές τα τελευταία χρόνια, έχουν βρεθεί κάτω από την ΑΕΚ και οι τρεις ανταγωνιστές της. Τόσο στο φινάλε της κανονικής περιόδου, όσο και στο τέλος της σεζόν. Και αυτό δεν μπορεί να περνάει απαρατήρητο, ειδικά από την στιγμή που τελευταία φορά που η ΑΕΚ μετά από κατάκτηση πρώτης θέσης, βρέθηκε από δεύτερη θέση και πάνω την επόμενη σεζόν, ήταν στα τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα, αρχές του ’90.
)
Η ΑΕΚ μπαίνει σε μια περίοδο προετοιμασίας για τα Play Offs σε περίπου τρεις εβδομάδες και υπάρχει ένας ξεκάθαρος πρώτος στόχος για τον Αλμέιδα και τους παίκτες του
Από την άλλη μεριά είναι η πρώτη φορά, με τον Αλμέιδα στον πάγκο, που η ΑΕΚ θα μπει μεν ως δεύτερη στα πλέι οφ, αλλά με διαφορά επτά βαθμών από την κορυφή. Τις δυο προηγούμενες σεζόν, η διαφορά της ήταν μόλις δυο. Επίσης και αυτό δεν γίνεται να περνάει απαρατήρητο. Διότι συνοδεύεται με βαθμολογική συγκομιδή, που είναι έξι βαθμούς πιο κάτω από την περυσινή και την προπέρσινη. Δείχνει μια πορεία που δεν είναι ανοδική αλλά φθίνουσα. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς, πως σ’ αντίθεση μ’ ότι συνέβη πέρυσι, φέτος η ΑΕΚ δεν μπήκε καν στην φάση ομίλων στην Ευρώπη.
Η σταθερότητα ως προς την ανταγωνιστικότητα της ΑΕΚ, είναι μια εξαιρετικά σημαντική υπόθεση. Το ίδιο όμως και το τι δεν κατάφερε η ομάδα φέτος σε σχέση με πέρυσι και πρόπερσι. Και τα δυο έχουν σημασία και τα δυο είναι αντικειμενικά και αναμφισβήτητα στοιχεία, αλλά η ΑΕΚ έχει φτάσει στο σημείο που πρέπει να ζυγίσει και να σκεφτεί το πως θέλει να πορευτεί, με ποιο πλάνο και αν ο Αλμέιδα μπορεί να υπηρετήσει αυτή την πορεία και αυτό το πλάνο. Υποθέτω πως αυτό ήταν ίσως και το βασικό αντικείμενο της συζήτησης που έγινε ανάμεσα στον Ηλιόπουλο και τον Ματίας, μετά το ματς κυπέλλου με τον Ολυμπιακό.
Θεωρώ απίθανο σ’ εκείνες τις τρεις ώρες κουβέντας, το μόνο που μπήκε στο τραπέζι να ήταν τι έφταιξε για την βαριά ήττα και το γιατί δεν βγήκε το πλάνο με το Πινέδα στα άκρα ή τι έγινε με το αμυντικό transition. Η λογική λέει πως η συζήτηση δεν έμεινε στο τι έγινε, ειδικά όταν μιλάμε για μήνα Φλεβάρη και Μάρτη, αλλά στο τι μπορεί να γίνει και πως μπορεί να προχωρήσει η ομάδα όχι μόνο στη σεζόν που ήδη τελειώνει. Το ίδιο προφανώς συνέβη και σε τουλάχιστον μια ακόμα συνάντηση που έγινε ανάμεσα στον ιδιοκτήτη και τον προπονητή. Και εκεί αδυνατώ να πιστέψω πως η κουβέντα ήταν μόνο πως θα κερδίσει η ΑΕΚ τον Άρη στο Χαριλάου. Πιθανότατα δεν μπήκε καν κάτι τέτοιο στο τραπέζι.
Αυτό που καταλαβαίνω είναι πως η ΑΕΚ, σ’ ένα ζύγισμα δεδομένων, έχει μπει σ’ έναν προσανατολισμό για το μέλλον της, μαζί με τον Αλμέιδα. Τουλάχιστον αυτό ίσχυε μέχρι και πριν το παιχνίδι στο Χαριλάου και δεν μου φαίνεται πολύ πιθανό να άλλαξε Δευτέρα πρωί. Αν και για τίποτα δεν μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος και όλα στην ΑΕΚ μπορεί να αλλάξουν μέσα σ’ ένα παίξιμο ματιού. Πάντως μέχρι την Κυριακή, αυτό φαινόταν να ισχύει. Γι αυτό μάλιστα και το ξέσπασμα του Ματίας στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς με τον Άρη, θεωρώ πως ούτε είχε εσωτερική στόχευση, ούτε είχε και καμία σχέση μ’ αυτό του περασμένου Γενάρη. Ήταν θαρρώ προϊόν μεγάλης πίεσης και φόρτισης απ’ όλα αυτά που έχουν συμβεί τις τελευταίες δυο εβδομάδες, που πρώτος ο ίδιος ο Αλμέιδα καταλαβαίνει πως έβλαψαν πολύ την δουλειά και την προσφορά του στην ΑΕΚ. Φορτωμένος ήταν και του βγήκε ένα ξέσπασμα. Σαν το τάκλιν που έκανε ο Μήτογλου στον Μόρον. Αλλά και τα δυο ήταν αχρείαστα και την δεδομένη χρονική στιγμή αφαίρεσαν και δεν πρόσθεσαν.
Ένα… πακέτο, που είναι εξ ορισμού κριτήριο
Βεβαίως για όλους μέσα στην ΑΕΚ ισχύει, πως η σεζόν δεν έχει ακόμα τελειώσει. Μπορεί έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, η συζήτηση περί πρωταθλήματος να μην είναι ρεαλιστική. Όμως υπάρχουν έξι ματς με τον χαρακτήρα ντέρμπι, που πάντα τα αποτελέσματά τους δημιουργούν δεδομένα. Είναι από μόνα τους ένα κριτήριο, ασχέτως διακυβεύματος. Ενώ υπάρχει και ο στόχος της δεύτερης θέσης και των προκριματικών του Champions League, που είναι ζωτικής σημασίας για την ΑΕΚ. Θα πρέπει να είναι σ’ όλους απολύτως καθαρό, πως η ΑΕΚ θα βρεθεί στο χείλος του γκρεμού, αν για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν δεν μπει σε φάση ομίλων ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Το εισιτήριο για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, αφενός δίνει ένα τεράστιο κίνητρο για όλους. Αφετέρου αυξάνει κοντά σε ποσοστά ασφαλείας, την πιθανότητα της ΑΕΚ να βρίσκεται σε ευρωπαϊκούς ομίλους. Αν κάποιος όλο αυτό, το θεωρεί μικρό διακύβευμα, τότε κοιμάται όρθιος και πληρώνει και ξενοδοχείο, που έλεγε κάποτε και ένας ατακοδόρος ποδοσφαιριστής του συλλόγου. Ναι, είναι αποτυχία όταν δεν κατακτάς κανέναν τίτλο. Ναι, κανείς δεν θα βγει στην πλατεία του αετού να πετάξει βεγγαλικά για την δεύτερη θέση. Αλλά είναι τεράστια υπόθεση για την ΑΕΚ, να φτιάξει, να στρώσει τον δρόμο της μέσα στην επόμενη σεζόν, παίρνοντας το καλό ευρωπαϊκό εισιτήριο. Διότι η Ευρώπη φτιάχνει ή διαλύει μια χρονιά για ομάδες όπως η ΑΕΚ. Άπειρα τα παραδείγματα, δεν χρειάζεται ανάλυση.
Με λίγα λόγια, η ΑΕΚ έχει μπροστά της έξι πολύ σημαντικά ματς. Έχει και μπροστά της ανοιχτό σημαντικότατο στόχο για να κυνηγήσει. Ένα τέτοιο πακέτο, δεν μπορεί να μην επηρεάσει δεδομένα και αλλά και οριστικές αποφάσεις. Δεν γίνεται να μην είναι κριτήριο. Και τα αποτελέσματα, αλλά και η εικόνα. Λογικό για την ΑΕΚ να (φαίνεται να) έχει ήδη μπει σ’ έναν προσανατολισμό για το μέλλον της. Και για τον προπονητή, που είναι το βασικό και για το υλικό της ομάδας. Όπως επίσης λογικό, είναι οι οριστικές αποφάσεις για την πορεία που θα χαράξει η ΑΕΚ την επόμενη σεζόν, να κλειδώσουν αφού έχουν περάσει/παιχθεί/δείξει τα έξι ματς με τον χαρακτήρα ντέρμπι που έχει μπροστά της. Κάτι που, για να ξέρουμε και τι λέμε, υπό κανονικές συνθήκες και για μια ομάδα που έχει χρέος να είναι πάντα ανταγωνιστική, πρέπει να δίνει κίνητρο και όχι ανασφάλεια.
Πηγή: www.sportal.gr