Η προσωπική διαφορά αφορά όσους είχαν συνταξιοδοτηθεί πριν από την εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου (4387/2016). Με τον επανυπολογισμό των συντάξεων, διαπιστώθηκε ότι τα νέα ποσά ήταν χαμηλότερα. Για να αποτραπούν άμεσες μειώσεις, θεσπίστηκε η προσωπική διαφορά, καλύπτοντας τη διαφορά μεταξύ παλιάς και νέας σύνταξης. Ωστόσο, αυτός ο μηχανισμός εμποδίζει τους συνταξιούχους να λαμβάνουν τις ετήσιες αυξήσεις, μέχρι η διαφορά να μηδενιστεί.
Σε αντίθεση, όσοι συνταξιοδοτήθηκαν μετά τον Μάιο του 2016 έλαβαν εξαρχής χαμηλότερες συντάξεις, χωρίς την ύπαρξη προσωπικής διαφοράς. Η πιθανή τροποποίηση ή κατάργηση αυτού του μηχανισμού θα μπορούσε να ενισχύσει το εισόδημα χιλιάδων συνταξιούχων, εντάσσοντάς τους σταδιακά στο σύστημα των ετήσιων αυξήσεων.
Παρ’ όλα αυτά, η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς συνεπάγεται αύξηση των κρατικών δαπανών, αφού οι ετήσιες αυξήσεις θα αφορούν όλους τους συνταξιούχους. Η κυβέρνηση εξετάζει το δημοσιονομικό κόστος της μεταρρύθμισης, λαμβάνοντας υπόψη πιθανές αντισταθμιστικές παρεμβάσεις, όπως η διακοπή των έκτακτων επιδομάτων που δίνονται στις γιορτές.
Αν εφαρμοστεί ένα δραστικό «κούρεμα» της προσωπικής διαφοράς, οι συνταξιούχοι που, σύμφωνα με το ισχύον σύστημα, θα λάμβαναν αυξήσεις το 2030, θα τις δουν νωρίτερα, καθώς μέρος της διαφοράς θα ενσωματωθεί στη σύνταξη και το υπόλοιπο θα συμψηφιστεί πιο γρήγορα μέσω των ετήσιων αυξήσεων.
Διαβάστε περισσότερα στο Newmoney.gr
Πηγή: www.protothema.gr